همه از اقتصاد می‌گويند

اين روزها همه ايرانيان درباره اقتصاد سخن مي‌گويند. سخن، ابتدا با اين پرسش‌های عمومی آغاز می‌شود كه «وضع اقتصادی چگونه است و چه خواهد شد؟» و سپس سيل اظهار نظرها به دنبال آن می‌آيد.
اما پاسخ‌هايی كه به اين پرسش‌ها داده می‌شود، عمدتاً ناسازگار، از هم گسيخته، ناروشن و نهايتا بدون نتيجه است؛ به همين علت همان جمعی كه پرسيده‌اند و پاسخ داده‌اند، اگر فردا يكديگر را ببينند، دوباره همان مسير پرسش و پاسخ طی می‌شود. اين شيوه پرسش و پاسخ مطلقا محدود و محصور به افراد عادی جامعه نيست؛ بلكه خواص هم به همين آفت گرفتارند. گويی همگان در تاريكی راه می‌روند و گوش‌شان پر از همهمه است. چرا چنين است؟
ادامه مطلب ...

دقيق‌ترين سخن سال

آقای خامنه‌ای در ديداری خصوصی در خطاب به مسعود ده نمکی گفت:
آقای ده نمكی، شما جنس‌تان تقريباً شبيه‌ی جنس خودِ ما است، تغييرناپذير! شما چه آن زمان كه نشريه شلمچه را چاپ می‌كرديد و يا با موتورسيكلت در خيابان‌ها ‏می‌رفتيد و چه الان كه فيلم می‌سازيد، براي من هيچ فرقی نكرده‌ايد، همان مسعود ده‌نمكی انقلابی، متعهد و هميشه آماده و چماق به دست هستيد.

ليبراليسم، محصول جانبی دموکراتيسم

لیبرالِ اروپایی رفرمیست است. طرح‌های او برای اصلاح وضعیت موجودند. در خطّه‌ی ما، دستگاه قدرت می‌تواند «کارآمد»تر شود و به این معنا «اصلاح» گردد و چون چنین شود، قدرتمندتر می‌شود. جهت چنین اصلاحی طبعاً لیبرالی نیست و این «اصلاح» آنی نیست که معمولاً از این واژه برداشت می‌شود. در اروپا، سنت لیبرالی و سنت رفرمیستی تا حد بسیاری یکی هستند. در ایران، اصلاح‌طلبی فاقد یک سنت است. اصلاح‌طلبان سلسله‌های اخیر از یک مقوله نیستند و تجربه‌هایشان به سختی به یکدیگر پیوند می‌خورند. آنان اما شکست‌های مشابهی دارند. همه‌ی آنان در جایی به تختِ سینه‌ی واقعیت دستگاه می‌خورند. واقعیتِ مصدق در مقوله‌ی رفرمیسم می‌گنجد. اسطوره‌ی او اما وارد گفتارِ انقلابی شده است، چیزی که اتفاقی نیست. لیبرال‌ها می‌بایست انقلابی باشند و انقلابیون می‌بایست لیبرال می‌شدند. در این صورت شاید شرط امکان لیبرالیسم در کشور پیدا می‌شد. لیبرالیسم خود نمی‌تواند شرایط امکان خود را ایجاد کند. در اروپا نیز معمولاً تحولات انقلابی دموکراتیک برای لیبرالیسم زمینه‌ساز شده‌اند.
ادامه مطلب

جنگ دو قبيله برسر تصاحب غار

عکس بالا گوشه‌ای از غار زيبای «چال‌نخجير» را نشان می‌دهد. چال‌نخجير يکی از ده‌ها غارهای زيبايی است که اگر کمی در باره‌اش تبليغ کنند، به احتمال زياد خيل بی‌شمار توريست‌های خارجی را به‌طرف ايران جلب خواهد کرد. اما قصه‌ی غم‌انگيز اين‌جاست که درگيری و برخورد قبيله‌ای مسئولان دو منطقه «نراق» و «دليجان» بر سر سهم‌خواهی و کسب درآمد بيش‌تر سبب شد که از سال 83 به اين‌سو، در غار را حتا به روی بازديدکنندگان داخلی بسته‌اند. و عجيب‌تر اين که، حسن عباسی نماينده مردم دليجان در مجلس شورای اسلامی بی آن‌که به اين قضيه اشاره کند، خواستار اجرای طرح‌های عمرانی و مرمتی برای افزايش زمينه‌های گردش‌گری در شهرستان‌های دليجان‌ـ‌محلات و نراق شد. باور نمی‌کنيد؟ اصل خبر را در اينجا بخوانيد!

رژيم و ايدئولوژی تبعيض

جمهوری اسلامی، شاخص‌های رابطه‌ی دولت و جامعه در ایران را تغییر نداد. با وجود این، تحول‌هایی در عصر فقیهان رخ داد که در تاریخ دولت در ایران فصلی خاص به تبیین آنها اختصاص خواهد یافت. این دستگاه
۱. در ابعاد یک حکومت تمامیت‌خواه "آدم‌سازی" کرد، بنده‌پروری کرد، رعیت خود را ایجاد نمود، جامعه را به همدستی با خود کشاند.
۲. از دورویی، چه در برخورد دولت به ملت و چه در برخورد ملت به دولت، قاعده‌ا‌ی ساخت که بدون آن دستگاه کارکرد ندارد، از جمله به این دلیل که رابطه‌ی دوپهلو متعادل‌کننده‌ی دخالت‌های تمامیت‌خواهانه است.
۳. همزمان با تقویت رابطه‌ی دولت و ملت در شکل رعیت‌پرورانه و دوپهلویش، تضاد آنها را تشدید کرد.

ادامه مطلب ...

شما هم دعا کنيد!

در شصتمين سال روز تصويب «اعلاميه جهانی حقوق بشر»، سعید مرتضوی دادستان عمومی و انقلاب تهران از برنامه برخورد با "سایت‌های الحادی، ضد دین و سایت‌های مستهجن و غیر‌اخلاقی" خبر داده و گفته که "قاطعانه" با این سایت‌ها برخورد خواهد شد.
نيازی نيست تا بر سرِ واژه مستهجن که اتفاقاً يک واژه کش‌دار و غير حقوقی است، با کسی چانه بزنيم. ولی، کم و بيش هر دانش آموزی می‌داند که مضمون برنامه و حرکت دادستان انقلاب در تقابل با آزادی بيان، از آن‌جايی که به‌هيچ‌وجه منطبق برنيازها و منطق زمانه نيست، از اساس يک تصميم و حرکت غير اخلاقی است.
دادستان انقلاب هرچند از منظر ايدئولوژيک تعمداً روز جهانی حقوق بشر و آزادی بيان را برای اعلام سياست‌های ضد بشری خود انتخاب نمود و می‌داند با اين عمل دل تعدادی از مسئولين فرادست خود را بدست خواهد آورد اما، يک نکته را نه او و نه مسئولان‌اش هنوز نفهميده‌اند که چنين تقارنی در افکار عمومی جهان، بدين معناست که روان مسئولين ما بيمار است. و خلاصه آخرين کلام، اگرچه ما به قول شما الحادی هستيم ولی می‌دانيد که ضد انسان نيستيم! برای همه‌ی شما بهبودی و سلامتی آرزومنديم!

سازندگی در ايران، يعنی مبارزه با جهل!

مصطفی محقق داماد در سخنانی در گردهمایی سراسری حزب کارگزاران بر اولویت معرفت تاکید کرد و گفت:
«اولین قدم سازندگی، بالا بردن سطح معرفت ملت است. شما می‌گویید سازندگی چه چیزی است؟ اگر از سازندگی منظور تنها ساختن ساختمان و اموری از این قبیل باشد خوب است، اما اولین قدم در سازندگی، بالا بردن سطح معرفت ملت است. با جهل مبارزه كنید. چرا نگران جهل نیستید؟ چطور می‌توانیم مدعی سازندگی باشیم، اما در كنارمان مردم از جهل بسوزند؟
باید برگرديم به 30 سال قبل و ببینیم كه [از آن زمان تا به امروز] چه‌قدر در قانون‌گرایی رشد داشتیم، نه اینكه تنها به قانونگذاری توجه كنیم. ‌ای كاش به جای این همه خدمات، دل‌نگرانی ما این بود كه همه مردم بسیج شوند تا قانونگرا شوند و به قانون احترام بگذارند؛ چرا كه اگر درك مردم بالا رود و قانون‌گرا شوند، همه چیز حل می‌شود؛ البته این امر مبتنی بر معرفت است.
برگرفته از روزنامه کارگزاران

کرم از کيست؟

مطابق يک ضرب‌المثل ايرانی تا ديروز فکر می‌کرديم «کرم از درخت است».
اما امروز آقای جعفر شجونی، عضو تشکيلات مؤتلفه، با نقب‌زدن به تاريخ و اشاره به برخی از روایت‌های تاریخی، بفهمی‌ـ‌نفهمی توضيح می‌دهد که کرم از خاتمی و کروبی است.
اميدوارم در فرايندی ديگر مردم نگويند کرم از آخوند است!

برای ايرانيان مقيم آلمان

NEUN GEDICHTE
VON NEUN
ZEITGENÖSSISCHEN
IRANISCHEN DICHTERN

Hier-

روز جهانی مبارزه با ايدز

چهل ميليون بيمار مبتلا به بيماری ايدز در جهان، رقم اندکی نيست! در ايران نيز دور تازه شيوع اين بيماری، بعد از مرحله «خون‌های آلوده» و «سرنگ‌های آلوده»، به دليل عدم آگاهی در مناسبات جنسی و عدم مسئوليت‌پذيری گروهی از بيماران، بطرز وحشتناکی در حال گسترش است.
شرم سنتی را بايد کنار نهاد و جوانان را از اين خطر آگاه نمود!

اسکناس؛ بروشور تبليغی؟

تعدادی از دانشجويان رشته اقتصاد، در جهت رفع زيان‌های و کمک‌های مالی دولت به بانک‌ها در بحران اخير؛ به وزرای ماليات و اقتصاد آلمان پيشنهاد دادند تا از اسکناس‌های يورو بعنوان بروشورهای تبليغی استفاده کرده و از اين راه می‌تواند درآمدهای بی‌شماری را کسب کند.
از آن‌جايی که مبادلات يورو جهانی است، از راه تبليغ می‌شود صدها ميليون يورو را سالانه وارد صندوق دولتی نمود. اما اين ايده کمی دير در ذهن‌ دانشجويان خطور کرد. اگر دوره، دوره مارک و اختيار نشر اسکناس در دست دولت آلمان بود، شايد می‌شد اين ايده را حداقل در ارتباط با شرکت‌های معتبر و بزرگی چون بنز، آئودی و اُپل پياده کرد ولی حالا، نه تنها اختيار و قوانين نشر اسکناس برعهده اتحاديه اروپاست، بل‌که اين شرکت‌ها هم يکی يکی (مثلاً شرکت اُپل) دست تقاضای گرفتن کمک‌های بلاعوض را به‌سوی دولت دراز کرده‌اند.

ايرانيان در حال پرتاب سنگ

خانم کاندوليزا رايس وزير خارجه آمريکا را در ارتباط با خبر پرتاب موفقيت‌آميز راکت «کاوش ـ 2» در ايران گفت:
« ايرانی‌ها تمام مدت درحال پرتاب اين چيز يا آن چيز هستند. كاش بجاى اين كارها، می‌كوشيدند خود را از انزواى جهانى خارج كنند».

اطلاعيه

اتحاديه بين‌المللی معلمان با سى ميليون عضو در سراسر جهان، كنفدراسيون جهانى اتحاديه‌هاى كارگرى و سازمان عفو بين‌الملل، مشتركاً خواستار لغو اعدام فرزاد كمانگر شدند.
فرزاد كمانگر، ۳۲ ساله، در مناطق فقير نشين شهرستان كامياران در استان كردستان معلم بود، و از فعالان حقوق بشر در كردستان است . دادگاه انقلاب اسلامى او را به اتهام عضويت در حزب كارگران كردستان تركيه «پ.ك.ك» ، به اعدام محكوم كرد.

ديوانه‌گی شاخ و دُم ندارد!

عصر ديروز (چهارشنبه) تعدادی از مردان مسلح در چند نقطه‌ی شهر بمبئی به اماکن عمومی مانند سينما، ايستگاه قطار، هتل، رستوران و حتا به بيمارستان هجوم آوردند و مردم بی‌گناه را به زير رگبار مسلسل گرفتند. بنا به گزارش شبکه اوّل تلويزيون آلمان، اين عمليات تروريستی تا اين لحظه دست‌کم 85 کُشته و بيش از 200 مجروح برجای گذاشت.
تصاوير پخش شده چند خيابان شهر بمبئی را که پوشيده از خون بود نشان می‌داد که مردم به ياری امدادگران شتافتند تا هرچه سريع‌تر مجروحان و جنازه کشته‌شدگان را به بيمارستان‌ها منتقل کنند. پليس هند هنوز بطور رسمی اظهار نظر نکرد اما گفت که در ارتباط با جنايت اخير تعدادی از مسلمانان و هندوهای افراطی را دستگير کرده است.

راهنمای جمع‌آوری اسناد

به مناسبت روز جهانی رفع خشونت بر علیه زنان، بنیاد عبدالرحمن برومند ترجمۀ فارسی خودآموزی "روش جمع آوری اسناد نقض حقوق بشر زنان توسط عوامل غیر دولتی" را منتشر نمود و در اختیار همگان گذاشته شد.
این خودآموز دومین متنی است که در رابطه با مسئلۀ خشونت بر علیه زنان، توسط انتشارات الکترونیکی بنیاد عبدالرحمن برومند، منتشر شده است. متن اوّل " روش جمع آوری اسناد نقض حقوق بشر توسط عوامل دولتی : خشونت جنسی علیه زنان" بود که یکسال پیش به همین مناسبت منتشر و در کتابخانۀ بنیاد در اختیار عموم گذاشته شد.

جنگ و دروغ!

خبرگزاری‌های ایران متن گفت‌وگویی با احمد خمینی را منتشر کرده‌اند که در آن فرزند بنیان‌گذار جمهوری اسلامی گفته است آیت الله خمینی پس از فتح خرمشهر مخالف ادامه جنگ با عراق بود.
ما از اين سخن چه می‌فهميم؟ مرجع تقليدی که بايد نماد راستی، صداقت و مسئوليت‌پذيری باشد، می‌شود آيت شيطانی و مظهر عوام‌فريبی! در باطن، با وجودی که می‌داند باور به پيروزی غير واقعی و سرابی بيش نيست اما در ظاهر، بر طبل جنگ می‌کوبد و استراتژی «راه قدس از کربلا می‌گذرد» را طرح می‌کند.

گاز ايران در جيب قطر

حکومت اسلامی به‌جای آن‌که مثل سگ هار به جان مردمش بيفتد و آن‌ها را گاز بگيرد، آيا به‌تر نيست يقه‌ی دولت قطر را بگيرد که «گاز ايران» را در جيب‌های خود می‌ريزد؟
اصل خبر را می‌توانيد اينجا بخوانيد!

جنايت شاخ و دُم ندارد!

۴٣ کودک ِازبک که بیشتر آنان نوزاد هستند به ویروس اچ آی وی مبتلا شده‌اند.
مسئولين استان نمنگان در شرق ازبکستان هم اکنون در حال بررسی علت شيوع اين بيماری در بين نوزادان هستند.
مرکز تحقیقات ایدز در نمنگان می‌گوید که این کودکان یک ماه پیش به ویروس اچ آی وی مبتلا شده‌اند. هنوز مشخص نیست که دلیل ابتلای کودکان به این ویروس چه بوده است؛ اما تمامی این نوزادان، در یک بیمارستان بستری بوده‌اند. متأسفانه رسانه‌های ازبکستان تاکنون در این مورد گزارشی منتشر نکرده‌اند.
در بیمارستان‌های قزاقستان و قرقیزستان طی سال‌های اخیر مواردی از شیوع بیماری ایدز در میان کودکان مشاهده شده است.
منبع خبر: راديو فردا

اعدام نوجوانان را متوقف کنيد!

کمپین بین‌المللی حقوق بشر درایران و دیده بان حقوق بشر مشترکاً اعلام کردند که در تاریخ 9 آبان ماه 1387، هفتمین نوجوان در سال جاری میلادی در ایران در شرایطی به دار آویخته شد که دقیقاً دو روز قبل از آن مقامات ایرانی "با قاطعیت هر گونه اعدام نوجوانان در ایران را تکذیب کرده بودند." این دو سازمان حقوق بشری مشترکاً از مقامات ایرانی خواستار پایان دادن فوری به اعدام نوجوانان شدند.
ایران تنها کشوری است که در سال جاری میلادی جوانان بزهکار را اعدام کرده است. همچنین ایران در اعدام نوجوانان در جهان از همه کشورها پیشی گرفته است و در سه سال و نیم گذشته، بیش از 80 درصد اعدام های نوجوانان (27 نفر از 33 نوجوان اعدام شده در سطج حهان) توسط ایران انجام شده است. در حال حاضردر ایران، حداقل 130 نوجوان بزهکار در صف انتظار اعدام هستند.
کلاریسا بنکوما؛ مسدول تحقیق در حقوق کودک در خاورمیانه سازمان دیده بان حقوق بشر در این مورد گفت: "بسیار غم‌انگیز است که ایران به کشتار نوجوانان بزهکار ادامه می‌دهد. ایران باید سریعاً به وضعیت انزوای خود از جامعه جهانی پایان داده و این اعدام‌ها را متوقف کند".

يک نکته در ارتباط با بحران مالی

نبايد فراموش کرد که سرمايه‌داری، در تاريخ بشری، تنها جامعه‌ای است که در آن نه سنت و نه هدايت آگاهانه بر مجموعۀ فعاليت اجتماع نظارت و مراقبت دارد؛ اين تنها جامعه‌ای است که آينده و احتياج‌های فردا، کاملاً در اختيار نظامی خودکار گذاشته شده است. به‌همين علت هم تعجب چندانی ندارد که کشتی وقتی دست‌خوش توفان می‌شود که ديگر مجالی برای مسافران نمانده باشد. يک کشتی بدون کشتی‌بان ممکن است _‌دست‌کم تا بدان اندازه که طراحش وعده داده است‌_ بخوبی به‌کار خود ادامه دهد اما فرض می‌کنی که چنين نباشد؟ مثلاً فرض می‌کنی که نتايج اجتماعی آن بدتر از نتايج اقتصاديش باشد، يا می‌پنداری تأثيرات اقتصادی آن، برای بعضی، بدتر از بعضی ديگر بوده است؟ خوب، بعداً چه خواهد شد؟
بدرستی نمی‌دانيم چه عوامل تازه‌ای در آينده بر ما تحميل خواهد شد. البته اقتصادی که کاملاً مهار شده باشد نخواهيم داشت و بنابراين مطمئناً بايد بعضی از مشکلات اقتصادی قديمی را نيز به‌حساب آوريم _‌رونق‌ها و تنزل‌ها، منازعه بين انحصار و رقابت، ستيز پايان‌ناپذير برای سهم اقتصادی. اين مشکلات شايد در جو تازه حل و فصل شود اما به‌هر حال مسائلی برای درگيری خواهند بود. ممکن است ما با مشکلات ظريف و دقيقی، نظير آن‌چه «شومپيتر» پيش کشيد، مواجه شويم‌_ تغيير آرام و نافذ در جو و شيوۀ زندگی جامعه‌مان و رفتاری که جامعه نسبت به‌مالکيت خصوصی در پيش می‌گيرد. اين امکانات را بايد در مد نظر داشت، اما آن‌ها از حيطۀ معلومات کنونی ما بدورند.
دکتر رابرت ل.هايلبرونر

از «اردشير» آموختم

برای من زندگی هنری اردشیر [محصص] به عنوان یک کاریکاتوریست بازنشسته، یک تصویرساز فعال و یک طراح طنزاندیشِ مادام‌العمر، بیش‌تر از آثارش آموزنده است. از اردشیر آموختم که ظرفیت‌های "کاریکاتور" به عنوان یک هنر محدود است و برای هنرمند بودن باید از آن فاصله گرفت، از او آموختم که برای فرار از ورطه‌ی ابتذال باید به درک عامه از زیبایی شک کرد. اردشیر به من یاد داد که هنرمندان بزرگ انسان‌هایی معمولی‌اند و هیچ انسانی کامل نیست. اردشیر به من آموخت که برای موفقیت، تبلیغ همان قدر در جهان هنر مهم است که در دنیای تجارت. اردشیر به من یاد داد که هنرمند برای ثبت خود در تاریخ هنر کار نمی‌کند همان‌طور که برای سلیقه‌ی منتقدین هنری یا کلکسیونرهای آثار هنری کار نمی‌کند. اردشیر به من آموخت که یک طراح هیچ وقت، هیچ وقت، هیچ وقت بازنشسته نمی‌شود و تا آخرین لحظه‌ی عمر، تا جایی که دست و ذهن‌اش یاری کند خط می کشد...

برگرفته از وبلاگ: توکای مقدس

حرف‌های کبک‌الکلاغی

فائزه هاشمی:
"در ‏لغت شناسی سياسی ايران، اصلاح طلبان کسانی هستند که در مقابل محافظه کارانی که با استفاده از مذهب قصد ماندن ‏در قدرت را دارند، مي ايستند".
حاشيه نويس:
به احتمال زياد اين فرهنگِ لغات را به‌تازگی منتشر کردند که ما از آن بی‌خبريم!

‏فائزه هاشمی:
"من خودم را اصلاح طلب می‌دانم زيرا براي حقوق بشر، حقوق شهروندی، آزادي ‏انديشه، آزادي رقابت بين نيروهای سياسی و قدرتمند شدن نهادهای مدنی، مبارزه می‌کنم."
حاشيه نويس:
هووووووووووووووووم. قبول!

فائزه هاشمی:
"اصلاح طلبان ايرانی تحت ‏تاثير معنای غربی دموکراسی هستند. اما برای ما آزادی، برابری، عدالت مفاهيمی مذهبی هستند که بايد مدرن شوند. ‏بطور خلاصه بايد گفت که ما می‌خواهيم مفهوم خودمان را از دموکراسی داشته باشيم".
حاشيه نويس:
‏سرنوشت آن‌هايی که مفهومی ديگر از دموکراسی دارند _‌مفهومی که ديگران پيش از ما تجربه کرده‌اند‌_ بعدها به کجا خواهد‌ کشيد؟

منبع: روزآنلاين

اقتصاددانان آماج حملات ناروا

دانشگاه در ايران نهادی است برای مدرن‌سازی دولت و جامعه كه قدمت آن كمتر از يك‌صد سال است. ... بعد از انقلا‌ب به خصوص در دانشكده‌هايی كه تخصص آن‌ها در حوزه حقوق، جامعه‌شناسی، سياست و اقتصاد بوده است اين تنگنا به صورت تعارض ميان ديدگاه‌های حوزوی و دانشگاهی خود را نشان داده است. حاصل تعامل دانشگاه و حوزه برای سامان‌دهی علوم انسانی و اجتماعی در جريان انقلا‌ب فرهنگی و بعد از آن هر چند موجب رسوخ افكار و نظريه‌های جديد فلسفی، حقوقی، سياسی، اقتصادی و اجتماعی و در يك كلا‌م ابعاد فرهنگی مدرنيته در حوزه‌ها و راهيابی ارزش‌های دينی و اخلا‌قی برخاسته از سنت در دانشگاه‌ها بود اما به تحول بنيادين در مضمون و شيوه‌های آموزش علوم فوق نينجاميده است. امروزه يك‌بار ديگر شاهد تجديد حيات ديدگاه‌هايی هستيم كه می‌خواهند دانشگاه‌ها را از گرايش‌های تحول‌خواه و ارزش‌های ليبرالی و دموكراتيكی كه علوم انسانی و اجتماعی حامل آنها است، پاك سازند.اين تلا‌ش‌ها در درازمدت حاصلی جز تضعيف دانشگاه و تنزل كيفيت آموزش و تحقيق در آن نخواهد داشت.آموزش در تعليم و تربيت امروزی به معنای انتقال منفعلا‌نه مفاهيم و يافته‌های علمی به محصل نيست، بل‌كه مستلزم تعامل خلا‌ق استاد و دانشجو در حين يادگيری است. در جريان اين تعامل خلا‌ق است كه شوق يادگيری در دانشجو تقويت می‌شود و او اعتمادبه‌نفس لا‌زم برای كسب توانايی تفكر مستقل در باب موضوعات علمی و نقد آرا و افكار مستقر و ابداع و نوآوری را به‌دست می‌آورد. برای تحقق اين نوع آموزش شرايط چندی بايد مهيا باشد...

ادامه سخنان دکتر بهروز هادی‌زنوز...

دلم هوای تو کرد!

هر زمان مثل اين روزها که ده‌ـ‌دوازده پُست آخر را در بستر بيماری نوشته‌ام، دلم حسابی بی‌قرار و هوايی می‌شود. حالا هم همين‌طورست، دلم هوای تو کرد. هوای ديدن تو! هوای خاک و خاطره‌ها، هوای ديدن ده‌ها نهال‌ آرزوی بی‌برگ و باری که در روزگار جوانی، در روزهای غم، در روزهای شاد، در روزهايی که خطر بود و طپش تند قلب‌ها؛ با اشک‌های شوق و شور، يک‌به‌يک و با دست‌های لرزان، در زمين‌ات کاشتم و در دفتر خاطره‌ات نوشتم.

Tell me why

عکس هفته

ظاهراً ده تن از اعضای کانون صنفی معلمان را دستگير کردند که چرا با يکی از اعضای هيئت رئيسه مجلس قرار ملاقات داريد. حالا پيدا کنيد نرخ پرتقال فروش را؟ ببخشيد [اشتباه چاپی بود] ارزش نرخ خودی‌ها را؟

اين صداست که می‌ماند

در بيست سال گذشته سه بار فيلم «اسپارتاکوس» را در کانال‌های مختلف تلويزيون آلمان ديدم. کسی که دوبله آلمانی فيلم را با دوبله ايرانی مقايسه کند، حتما متوجه خواهد شد که يک صدای گيرا، چقدر در زيبايی، جذابيت و فهم مضمون فيلم نقش دارد و مؤثر است. «آنتونی کوئين» غلو نمی‌کرد آن زمان که ‌گفت: با بودن دوبلرهای کارکشته و ماهر در ايران، هيچ هنرمندی احساس نگرانی نخواهد کرد وقتی می‌شنود يکی از کار‌هايش را به زبان فارسی دوبله کرده‌اند.
عطااله کاملی يکی از پيش‌کسوتان صدا و دوبله بود با پنجاه سال کارِ حرفه‌ای. وی عصر روز گذشته (جمعه 22 شهريور ماه) تسليم بيماری سرطان استخوان گرديد و برای هميشه زندگی را ترک کرد. يادش گرامی باد!

بريده‌ای از يک نامه در سال ٧٩

... اگر می‌خواهی نظر دقيق فعالين سياسی را در خارج از کشور بدانی، کروبی لايق رياست مجلس اصلاحات نيست! اما اضافه کنم که هرگونه تعرض به کروبی را، مادامی که او از جبهه اصلاحات خارج نگرديد، غلط می‌دانيم. رفتار کج‌دار و مريز فعالين خارج از کشور با کروبی دلايل مختلفی دارد که يکی از آن‌ها به‌زعم من، او بر بستر نقطه ضعف‌هايی که اصلاح‌طلبان (خصوصاً سازمان مجاهدين انقلاب) از خود بروز داده‌اند، فراباليد و هر زمان که اين‌ها نسبت به امری معترض‌اند، کروبی با تهديدی مؤدبانه يادآوری می‌کند که اگر خفقان نگيريد، پرونده‌های تک‌تک‌تان را رو خواهم کرد.... .
البته موضوع به همين‌جا محدود نمی‌شود. ولی فقيه نشان داد که پتانسيل اوليه و لازم را داراست تا بعنوان يک آکتور سياسی وارد ميدان شود و تقريباً هم شد! شايد به‌زعم بعضی‌ها حضور مستقيم او در عرصه سياسی، موج تمايل به حاکميت قانون را در درون جامعه تقويت کند. شايد! با اين وجود چشم‌انداز سياسی را نمی‌توان براساس احتمالات مورد بررسی قرار داد ... مسئله اين نيست که کروبی در تقابل با اصلاح‌طلبان پای ولی فقيه را پيش می‌کشد و حکم‌های حکومتی را تأييد می‌کند، بل‌که با اين قبيل اعمال، به خود و به راست‌ها نيز خيانت می‌کند. همان‌گونه که تجربه ميدان‌داری خمينی را در توشه داريم، ورود ولی فقيه به ميدان، بدون نيروهای «خط امامی جديد» غيرممکن است. پرسش بدون پاسخ را بعنوان ختم کلام بنويسم که اين نيروهای جديد چه کسانی هستند؟

غزل برای درخت

تو قامت بلند تمنايی ای درخت
همواره خفتهِ اَست در آغوش آسمان
بالايی ای درخت
دستت پُر از ستاره و جانت پُر از بهار
زيبايی ای درخت
وقتی که بادها
در برگ‌های درهم تو لانه می‌کنند
وقتی که بادها
گيسوی سبزفام تو را شانه می‌کنند
غوغايی ای درخت
وقتی که چنگ وحشی باران گشودهِ است
در بزم سرد او
خنياگر غمين خوش‌آوايی ای درخت
در زير پای تو
اينجا شب است و شب‌زدگانی که چشم‌شان
صبحی نديدهِ اَست

سياوش کسرائی

تورج نگهبان نيز رفت

از بَرت دامن‌کشان ــ رفتم ای نامهربان
از منِ آزرده‌دل ــ کی دگر بينی نشان
رفتم که رفتم ــ رفتم که رفتم
بعد از اين ــ بعد از اين
کُن فراموشم که رفتم
ديگر از ــ دستِ تو
می نمی‌نوشم که رفتم
با دل زود آشنا ـ گشتم از دامت رها
بی‌وفا، بی‌وفا، بی‌وفا ــ رفتم که رفتم
بی‌وفا، بی‌وفا، بی‌وفا ــ رفتم که رفتم

رقص و نگاه‌های مختلف

«ماتس اِک» طراح رقص «کروگراف» معروف سوئدی می‌گويد:
رقص انديشيدن با تن است. آيا با تن انديشيدن امری ضروريست؟ شايد برای زنده ماندن نه، اما برای زيستن چرا! چيزهای ديگری مانند صلح بی‌شک مهم‌تر از رقص هستند. با اين وجود، باز هم به رقص نيازمنديم تا پيروزی چنين امر مهمی را جشن بگيريم. برای آن‌که بتوانيم اهريمن‌های جنگ را برای هميشه از سرزمين انسان‌ها بتارانيم، باز نياز به رقص داريم.
«گولدمن» آنارشيست معروف می‌گويد: انقلابی که رقص را مجاز نشناسد، ارزش اين را ندارد که من برايش بجنگم!
احمدی‌نژاد رئيس جمهور ايران می‌گويد: اگرچه اعتقاد مذهبی‌ام رقص را برنمی‌تابد ولی، من به‌دليل رسيدن به نشاط عرفانی، نه تنها هفتاد و دو ميليون نفر جمعيت ايران را، بل‌که کل جهان را به رقص واداشته‌ام!

نوآوری

برای اولين‌بار شورای عالی انقلاب فرهنگی وارد عرصه‌ی برنامه‌ريزی و توسعه کشور گرديد و اصول و سياست‌های کلی برنامه پنجم را به شرح زير تدوين کرد:
1 ـ معيار قرار دادن مبانی و موازين دينی برگرفته از قرآن و عترت
2 ـ اهتمام مجدانه به تحقق انديشه‌های حضرت امام خمينی (ره)
3 ـ توجه به کرامت ذاتی و حريت انسان و تحقق تام عدالت اجتماعی و تعالی اخلاقی جامعه
4 ـ توجه جدی به ارتقای جايگاه علوم انسانی در تصميم‌گيری‌ها و فعاليت‌های تمام شئون کشور با نگرش اسلامی و بومی
5 ـ اهتمام به حفظ عظمت، سربلندی، اقتدار، استقلال، آزادی و تعالی ايران اسلامی
6 ـ اهتمام به مديريت و برنامه‌ريزی کيفيت و دانايی.

منبع: روزنامه اعتماد

اصل را دريابيم!

مجسمه‌ی شير و خورشيد و شمشير، بعد از سی سال غيبت، دوبارۀ [و البته بدون خورشيد] باز گشتند و برجايگاه تاريخی خود يعنی بر سر درِ مجلس شورای ملی ايران قرار گرفتند.
اين رفتن‌ها و برگشتن‌های ناقص، نه تنها يادآور و نشان‌گر قصه‌های تلخ تاريخی و سيکل‌وار ما ايرانيان است، بل و به‌سهم خود، بيان‌گر اغتشاشات ذهنی ما نيز هست. همه‌ی رفتارها و اعمال تاريخی‌ای که فرجام‌شان به دفع يا جذب منجر گرديد، پيش از اين‌که بنيان‌های نظری و تئوريک داشته باشند، بيش‌تر، تحت تأثير روحيات و احساسات عمومی [و البته لحظه‌ای] قرار داشتند، و از اين طريق، می‌خواستند پاسخگوی نوستالوژيک حاکم بر فضای جامعه باشند.
نمی‌خواهم بگويم که مسئولين جمهوری اسلامی تحت تأثير شکل‌گيری احساسات ميهن‌پرستانه در کشور قرار گرفته‌اند و از اين‌طريق می‌خواهند آن نيروهای تازه پر‌ و بال گرفته را به‌خود جلب کنند؛ يا اين عمل‌شان نيز نوعی الگوبرداری از چين است و غيره؛ اما جدا از انگيزه‌ها، اگر قرارست نشانه‌های ملی‌مان بر سرِ جاهای خود برگردند، لطفاً آن‌ها را از مضمون تهی نکنيد! شير و شمشير تنها در زير پرتو و تلألؤی مهرورزی خورشيد که به‌نوعی مفهوم ملت را می‌رساند، معنا می‌يابد! بدون خورشيد، يعنی جنگل ملا، که هر کسی فتوای خودش را صادر می‌کند.

تحولات فرهنگی

تا پيش ار ماجرای دانشگاه زنجان، گروهی از هم‌وطنان ما نيازها يا آرزوهای‌شان را به‌صورت جمله زير طرح می‌کردند:
يا علی! مددی.

بعد از ماجرای زنجان و مشاهد اين واقعيت که فاعل پلّه‌های ترقی را دوتا يکی طی می‌کند، مردم نيز جهت‌ها را تغيير دادند و الان می‌گويند:
مددی! يا علی.

اینجا حیات به پایان می‌رسد

سد بستن روی رودها، نبض این رگ‌های زندگانی بخش زمین را می‌گیرد و بخش بزرگی از یك رود پرجوش و خروش را به مخزنی راكد بدل می‌كند. سدها، تالاب‌های پایین دست و دلتاها را كه شور زندگی انسانی و حیات وحش در آنها موج می‌زند از آب ورودی محروم می‌كند. سد سازان، همیشه با بزرگ‌نمایی بسیار، هدف خود را رساندن آب به كشتزارها و تامین آب آشامیدنی مردم عنوان می‌كنند. روزنامه‌های ما، مملو از سخن پردازی‌های این‌گونه و القای این فكر است كه اگر سدها نباشند، آب نیست! «آب شیرین... گوارای كام مرزنشینان خلیج فارس»، «پنج استان كشور سیراب می‌شوند»، «سد بانه، آب شهر را تامین خواهد كرد»، «سد نسازیم، روستاها ... خالی می‌شوند»، «سد خواف، ایستاده در برابر كویر»...، اینها تعدادی از تیترهای ویژه‌نامه طرح‌های مهار آب در سال 1382 است كه به ضمیمه یكی از شماره‌های روزنامه ایران در سال 1383 منتشر شد. این مهندسان كه شیفته آن هستند كه دست ساخته‌هایشان با صفت‌های بزرگ‌ترین، اولین و بلند‌ترین شناخته شود، در عین حال دوست دارند به عنوان فرشته‌های نجات شناخته شوند. البته این راه بسیار خوبی است برای آنكه سودجویی شخصی و بریز و بپاش گسترده‌ای را كه از رهگذر سد‌سازی حاصل می‌شود، پنهان كنند. مهندسان سد ساز به ما نمی‌گویند كه فقط آب یك منطقه را به منطقه‌ای دیگر می‌دهند و در واقع هیچ تولید آب یا جلوگیری از نابود شدن منابع آبی، با سد‌سازی فراهم نمی‌شود. در حالی كه برعكس، با سد‌سازی به این توهم كه گویا آب فراوانی در دسترس است، دامن می‌زنند و آب‌هایی را كه در امتداد رودخانه با نوعی سهمیه‌بندی سنتی و دیرپا مصرف می‌شد، پس از سد‌سازی با اسراف، به نابودی و آلودگی می‌سپارند.
ادامه مطلب...

دو خبر شنيدنی

خبر اوّل
رادوان کاراجیج، رهبر سابق صرب‌های بوسنی، روز پنج‌شنبه پس از نخستین حضورش در دادگاه جنایات جنگی سازمان ملل متحد گفت هر چند که یک مشاور " نا مرئی" دارد اما کار دفاعیاتش را خود بر عهده خواهد گرفت.

خبر دوم
مشاور "نامرئی" رهبری توصيه نمود که: نيازی به فراگيری حقوق نيست! تو آن‌قدرها عمر نخواهی کرد تا پايت به دادگاه بين‌المللی رسيدگی به جنايات کشيده شود.

رُشد

جدول نمودار رُشد اعدام‌ها، کاری زيبا از نيک آهنگ کوثر
برگرفته از روزآنلاين

رسيدن به آمال تا به کجا؟

به ظاهر بین آدمیان آرمان‌خواه تمایزی نیست. ولی دسته‌بندی در این رده آدمیان نیز عمل می‌کند و خود را در کنش‌ها و عمل‌های اجتماعی بروز می‌دهد.
انسان آرمان‌خواه را نبایستی فقط در گفتار و ادعای گفتاری که می‌کند مورد ارزشیابی و قضاوت قرار داد و بر این بستر او را رده‌بندی کرد. هر چند در تبیین ادعاها همگی چنین ادعاهایی را بروز می‌دهند. اما تجربه‌ی زندگی اجتماعی‌ام نشان داد که در جهت باور داشتن به انسان آرمان‌خواه نه بر گفتارشان، بل‌که بر کردارشان تکیه کنم و به ارزیابی بنشینم.
یک انسان آرمان‌خواه نیز می‌تواند بنا به تجربه‌ی بوروکراتیک در جهت تحقق بخشیدن به برنامه‌های خود، موضوع انسانی را دور بزند تا به مقصودش نایل شود!
برای رسیدن به زندگی دموکراتیک، باید بازی‌های دموکراتیک را در کوران زندگی مُدام تمرین کنیم و تمرین کنیم، تا یاد بگیریم که چه چیزهایی درست است و بقول هگل: «نفی یعنی آگاهی یافتن از خود در غیر خود با حفظ هر آن چیزی که تقابل دو خودآگاهی انجام می پذیرد».

ادامه مطلب...

چند نکته

در مناسبات فردی‌ـ‌شخصی، گاهی تک‌صدايی، بيانگر صداهای بی‌شماری است. اين‌که چرا ديگران سکوت می‌کنند و لب نمی‌جنبانند، حتماً دليلی دارند، و شايد هم دوست ندارند تا دلی را به‌رنجانند.
هفته پيش دوستی گله‌مند بود که چرا کامنت‌اش را اُکی نکردم و به‌دنبال آن، ايميل او را نيز بدون پاسخ گذاشتم. ديروز هم دوست ديگری تماس گرفت و سخن برسر ايميلی بود که شرمنده شدم از عدم دريافت آن. معلوم می‌شود اين داستان بسيط است و دنباله‌دار.
راستش را بخواهيد بعد چند روز بيماری و بی‌خبری از همه‌جا، نخستين‌بار که آنلاين شدم و ياهو مسنجر را باز کردم، خبر از دريافت 250 ايميل داد. اما وقتی صندوق ايميل را باز کردم [و چقدر هم با تأخير و به سختی] خبری از ايميل‌ها نبود. حتا يک نمونه که حداقل بعد از آن همه انتظار، دلم را خوش کند! به‌قول جوان‌های امروزی انگار ياهو «قاط» زده بود. نتيجه تلاش‌ها به آن‌جا رسيد که تصميم گرفتم از نوع بارگذاری کنم. البته مشکل به ياهو محدود نشد، اين بيماری دامن وبلاگ، کامنت‌ها [که معمولا آن‌ها را در ياهو اکی می‌دهم] و به‌خصوص ستون حاشيه را گرفت و هنوز هم با آن‌ها مشکل دارم. البته در ارتباط با ايميل‌ها، فکر می‌کنم مشکل تا اندازه‌ای برطرف شد و عصر جمعه گذشته، دوست عزيزی از شهر هامبورگ چند کامنت و ايميل آزمايشی فرستاد، که سالم رسيد.
اگر شما هم ايميلی فرستاده بوديد، اميدوارم پوزش و عذر مرا بپذيريد!

آزمايش

ستون حاشيه در دست تعمير است.

استفاده از نيروی برق حق مسلم ماست

بدون شک نظام جمهوری اسلامی در سی سال عمر خود در برنامه ریزی و اجرای سیاستهای بلند مدت فرهنگی و اجتماعی بسیار موفق عمل کرده است.سیاستهایی در جهت پایه ریزی جامعه ایی تهی از اعتراض های سازمان یافته یا حتی سازمان نیافته که تنها به ناله های بی خاصیت و کشدار در جمعهای خانوادگی اکتفا میکند. جامعه ایی که هیچگونه بستگی فرهنگی بین مردم آن منجر به اعتراض به سیاستهای پدرسالارانه دولتی نمی شود.جامعه ایی که افرادش به قدری به تفاوتهایشان معتقدند که شباهت از دست دادن حقوق اولیه شان نیز نمیتواند آنها را متحد کند.جامعه ایی بدون حزب ، بدون صنف ، بدون تشکل غیر دولتی موثر ، بدون مجلسی مستقل که وکلایش حقیقتا وکیل مردم باشند در بازستاندن حقوقشان از دولتی که مثل غده ایی سرطانی رشد کرده است.جامعه ایی که حتی قهوه خانه ایی برایش باقی نمانده است که عادی ترین مردم آن به بهانه نوشیدن چای با هم گفتگویی کنند و اگر توافقی حاصل شد فردا درد دلشان را در گوش کسی که دستش به لبه دامان قدرت میرسد پچ پچ کنند.بیست ویکی دو سال پیش از این بی برقی شبانه امری عادی به نظر میرسید چراکه داشتیم جنگی هشت ساله میکردیم که چهار سال از جنگ جهانی دوم طولانی تر بود و منابعی که باید صرف ایجاد زیر ساختهای اقتصادی میشد روانه جیب همان دولتهایی میکردیم که جمعه ها برایشان شعار «نه شرقی-نه غربی» سر میدادیم.اما امروز که از پایان آن جنگ کذایی بیست سال میگذرد چه توجیهی برای جیره بندی برق وجود دارد بجز بی کفایتی و خیانت ورزی دولتی که خود را عدالت محور معرفی میکند؟ به هر حال خواهد آمد روزی که چیزی برای از دست دادن باقی نمانده است اگرچه آنروز نام این اعتراض «اغتشاش» خواهد بود و آرزوی ما تنها «امنیت» اگرچه که با اختناق همراه باشد .
برگرفته از وبلاگ نانوپارتيکل

مسئله عراق با سه واقعيت متضاد

۱ـ نخست افکار عمومی مردم امريکا است که معتقدند بهايی که امريکا در خلال پنج سال اخير در عراق پرداخته در مقايسه با آن‌چه تاکنون به دست آورده بسيار زياد است. بنابراين هر کسی که رئيس جمهور آينده می‌شود خواهد دانست که مردم امريکا حاضر نخواهند شد چهار سال ديگر را به صرف تعهدی پايان‌ناپذير در عراق بمانند.
٢ ـ اين روزها ديگر خبری از يک داستان وحشتناک نمی‌شنويم. کاملاً واضح است که نيروهای امريکايی توانسته‌اند بسياری از درگيری‌های داخلی را کنترل کنند؛ ارتش عراق عمل‌کرد بهتری نسبت به گذشته دارد؛ نوری المالکی نخست وزير با اعمال فشار بر شبه نظاميان تندرو عراق که اتفاقاً هم کيش وی نيز هستند، نشان داد که شخصيتی فراتر از يک رهبر ملی دارد؛ سنی‌ها تصميم خود را گرفته‌اند که در انتخابات آينده پارلمان عراق شرکت کنند؛ کردستان عراق همچنان به عنوان يک جزيره آرام و يک بازار آزاد به حيات خود ادامه می‌دهد؛ القاعده در عراق زمينگير شد و برخی از کشورهای عربی تحت تاثير تغييرات به وجود آمده در عراق بازگشايی سفارتخانه‌هايشان را در بغداد آغاز کرده‌اند.
٣ ـ با در نظر گرفتن تمامی اين واقعيت‌ها، روند آشتی ملي در عراق هنوز به آن درجه نرسيده است که عراق بتواند با تکيه بر توانايی‌های خود ثباتش را حفظ کند. هنوز به حضور نيروهای امريکايی نياز است. هنوز کاملاً واضح نيست که بتوان عراق را بدون استفاده از سياست مشت آهنين اداره کرد. هنوز کاملاً واضح نيست که دولت عراق چيزی بيش از مجموعه‌يی از سران قبايل و فرق مختلف عراق باشد. و اين همان گرداب در چرخش است که به رئيس جمهور آينده امريکا سلام خواهد کرد؛ تمايل شديد مردم امريکا برای پايان دادن به جنگ عراق به خاطر هزينه‌های بسيار آن، کورسوی اميدی به ظهور نتايج درخشان و اميدوارکننده (آن‌گونه که مرهمی باشد بر هزينه‌های بسيار جنگ) و سرانجام اين واقعيت که عراق هنوز در قد و قامت يک کشور نيست.
توماس فريدمن؛ برگرفته از روزنامه اعتماد

نجوای شب

در شب نجوایی هست
که خواب را به تمامی از من ربوده؛
احساس می‌کنم، می‌خواهد چیزی را بشارت دهد
و نمی‌تواند راهش را به سویم پیدا کند.

آیا این‌ها کلماتِ عاشقانه‌ای هستند
که خود را به دست باد سپرده‌اند
و در میانِ راه گُم شده‌اند؟
یا این که فاجعه‌ای‌ست از روز‌های آینده
که به اصرار می‌خواهد خود را اعلام کند؟

شعر از: تئودور اِشتورم (Theodor Storm)
ترجمه: نيما (انديشه و خيال)

بيانيه ۲۲ خرداد با ۱۲۰۰ امضاء

در ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۴، از دل جمعی که به تدریج «جمع هم‌اندیشی فعالان جنبش زنان» نام گرفت، و طی دو سال بسیاری از گروه‌های زنان را گرد هم آورد تا حول «مطالباتی مشترک» فعالیت کنند، تجمعی گسترده در مقابل دانشگاه تهران شکل گرفت. در آن روز جمعی از زنان ایرانی از گروه‌های مختلف فکری گرد هم آمدند تا اعتراض خود را نسبت به تبعیض در قوانین کشور و به‌ویژه «قانون مادر» کشور یعنی «قانون اساسی» اعلام دارند. این تجمع که با پیوستن افراد و گروه‌های متفاوتی از زنان در شهرهای مختلف کشور نیز همراه شد، نقطه عطفی را در تاریخ جنبش معاصر زنان رقم زد.

سال بعد نیز در بزرگداشت سالروز ۲۲ خرداد، تجمعی دیگر در میدان هفت تیر توسط برخی از گروه‌ها و فعالان جنبش زنان و با حضور فعال جنبش دانشجویی و سندیکایی شکل گرفت، و تبعیض در قوانین فعلی مورد اعتراض قرار گرفت. اما این تجمع با خشونت بسیار سرکوب شد، ۷۰ نفر دستگیر شدند، و سپس پرونده‌های قضایی برای برخی از شرکت‌کنندگان تشکیل شد. اما از دل این تجمع، کارزار دسته‌جمعی برای جمع‌آوری یک میلیون امضاء با هدف تغییر قوانین تبعیض‌آمیز شکل گرفت و به تدریج در سراسر ایران و حتی در خارج از کشور گسترش یافت. همراه با این حرکت همچنین شاهد تشکیل کمپین‌های دیگری همچون کمپین قانون بی‌سنگسار، حق ورود زنان به ورزشگاه‌ها، اعتراض به سهمیه‌بندی جنسیتی در دانشگاه‌ها، و شکل‌گیری منشور زنان و حرکت‌های زنان برای «صلح» و برابری بودیم که همگی این حرکت‌های اعتراضی، خواسته‌ها و مطالبات حقوقی و برابری‌خواهانه‌ی جنبش زنان را، هرچه وسیع‌تر، در پهنه‌ی جامعه مطرح ساخت.
ادامه مطلب ...

آينده‌ای ناروشن

کسی که بعد گذشت يک هفته از انتخاب‌اش به‌عنوان رئيس مقننه، آگاهانه برنامه‌ريزی می‌کند تا در برابر نظاميان سان ببيند؛ معنايش آن است که از همين لحظه وارد کارزارهای انتخاباتی رياست جمهوری گرديد.
شايد برای عاشقان قدرت و طرف‌داران انواع جناح‌های سياسی، اين عمل آقای لاريجانی نوعی ابتکار تبليغی مورد پسند در مبارزات انتخاباتی آينده باشد، او را مردی سياسی، تيزبين، مبتکر و تصويردهی که حداقل مردم با چشمان‌شان ببينند رئيس جمهور آينده ايران در هنگام سان ديدن شلنگ تخته نمی‌زند و...الخ. لاريجانی در مقايسه با بعضی‌ها شايد برتری‌هايی داشته باشد ولی، يک نکته مهم و کليدی را نبايد ناديده گرفت: کسی که برای نشستن بر روی کرسی رياست جمهوری، قوه مقننه را قربانی هدف خود می‌کند؛ در واقع نه معنای تفکيک قوا را از اساس می‌فهمد، و نه ارزش و جايگاه هر يک از سه قوه را.

ويکتور خارا

شعر من در مدح هيچ‌کس نيست

و نمی‌سُرايم تا بيگانه‌ای بگريد.

می‌سرايم برای بخش کوچک

و دوردست سرزمينم

که ژرفايش را پايانی نيست.

شعر من آغاز و پايان همه چيز است

شعری سرشار از شجاعت

شعری هميشه زنده و پويا.

خيلی شخصی

روز ما با ورود اين «شکرِ سُرخ» و شيرين

و با نگاهی آبی به آينده، شروع شد.

Glückwünsche zur Geburt schicken

برای اولین بار در جهان عرب

یک زن یهودی سفیر بحرین در واشنگتن شد

امیر بحرین خانم هدی عذراء نونو را به عنوان نماینده بحرین در آمریکا تعیین کرده است. این اولین باری است که یک نماینده پارلمان یهودی نمایندگی یک کشور عربی را بر عهده می‌گیرد. در بحرین کمتر از 10 خانواده یهودی زندگی می‌کنند که در مجموع تعداد آن‌ها به 50 تن می‌رسد. خانواده نونو، از جمله يکی از خانواده‌های متنفذ بحرین است.

جمعیت بحرین حدود 500 هزار تن است. یهودی‌های مقيم آن‌جا در قرن 19 از عراق و ایران به بحرین مهاجرت کردند. شمار آن‌ها در قرن بیستم افزایش پیدا کرد ولی بعد از جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1948 بیش‌تر آن‌ها بحرین را به مقصد اسرائیل، آمریکا و اروپا ترک کردند.
رسانه‌ها این احتمال را مطرح کرده‌اند که انتصاب خانم نونو از سوی حاکم بحرین می‌تواند نشان‌دهنده تمایل او برای عادی‌سازی روابط بحرین با اسرائیل باشد.

منبع: العربية

دو فرهنگ متفاوت

آيت‌اله منتظری:
"این فرقه [بهائيان] جزو کفار محسوب می‌شوند اما کافر حربی نیستند و کافر ذمی هم نیستند چون کتاب آسمانی‌شان نه تورات است، نه انجیل است و نه زبور اما (بهائیان) کافر معاهد [يعنی تحت حمايت] یا مستأمن‌اند [يعنی تحت امنيت]، به این معنی که در امان و عهد حاکمیت اسلامی‌اند و مادامی که فعالیتی علیه حاکمیت اسلامی انجام ندهند از حقوق شهروندی برخوردارند چون به هر حال حق آب و گل دارند، مالیات می‌پردازند و غیره".

بانی دوگال، نماینده ارشد بهائیان در سازمان ملل:
"ما خوش‌حالیم که مقام روحانی بلندپایه‌ای چون آیت‌الله منتظری به احترام به حقوق شهروندی بهائیان در ایران اشاره کرده است، بهائیان هیچ قانونی را زیر پا نگذاشته و هرگز علیه منافع ایران اقدامی نکرده‌اند، بنیان‌گذار [دين] ما ایرانی بود و آیین ما در ایران پایه‌گذاری شد، از همین رو، تمام بهائیان عاشق ایران‌اند و به‌ترین آروزها را برای ایران دارند".

منبع: سايت فارسی بی‌بی‌سی

دام اصول‌گرايی

«ای كاش قالیباف در انتخابات رای آورده بود!»
این حكایت امروز اصلاح‌طلبان است. روزهایی كه می‌گذرد، «اصلاح‌طلبان»، در پی دغدغه‌هایی جدیدند. این بار چون سال‌های گذشته شاهد سخنان پرشور در باب دموكراسی و جامعه مدنی و ... نیستیم. نهال نوپای اصلاحات، بسیار زود خزان‌زده شده و اكنون سخن‌ها در باب این است كه برای ریاست مجلس، حداد عادل ارجح‌تر است یا لاریجانی؟ و اصلاح‌طلبان اكنون به همین سهم دل‌خوشند كه نقشی هر چند ناچیز در به قدرت رسیدن گزینه‌ای داشته باشند كه در تضاد -‌هر چند نه ماهوی كه فقط ظاهری- با قدرت فائقه قرار دارد. همان طور كه اصلاح‌طلبان شورای شهر نیز بعد از این‌كه موفق شدند در ابتدای شورای سوم، سهمی در به قدرت رسیدن قالیباف به كرسی شهرداری تهران داشته باشند. اما آیا اكنون این شادی‌ها برای به قدرت رسیدن قالیباف و شاید لاریجانی می‌تواند تبدیل به دلخوشی برای اصلاح‌طلبان باشد؟
در روزهای انتخابات رياست جمهوری نُهم، سخنان زیادی درباره نقش قالیباف در دستگیری وبلاگ‌نویسان، نامه فرماندهان ارشد نظامی به خاتمی و. . . در محافل و روزنامه‌های اصلاح‌طلب نقش بسته بود. قالیباف برای ما -‌منظور از ما طرف‌داران و دل‌دادگان اصلاحات است- مظهری بود از محافظه‌كارانی كه هشت‌سال بر طبل مخالفت با اصلاحات كوبیده بودند و نگران بودیم كه نكند با به قدرت رسیدن قالیباف همه آن‌چه در هشت سال رشته شده، ناگهان پنبه شود. اما چندی نگذشت كه با آغاز به كار شورای سوم و اختلافی كه در میان اصول‌گرایان افتاد، او را از مصادیق اصول‌گرایانی دانستند كه به اصلاح‌طلبان نزدیك‌تر است. این‌كه چرا و چگونه و چطور این اتفاق افتاد، مهم نیست، مهم تحولی بود كه به خواست دوستان اتفاق افتاد و آقای قالیباف از مظاهر اعتدال و عقل‌گرایی و تخصص‌گرایی در میان اصولگرایان دانسته شد.
آرش بهمنی و ادامه مطلب

شب جمعه و دوم خُرداد

شب جـمعه مـن بـدون ريا
پختم از بهر مردگان حلوا

نيمه شب، وقتی که خوابيدم
خواب هرگز نديده‌ای ديدم

خواب ديدم که ناگهان پدرم
زنده گشت و مشت زد بسرم

گفتم آخر پدر گناهم چيست؟
گو تو برمن که اشتباهم چيست؟

گفت: حلوای تو عليلم کرد
خوار و پژمرده و ذليلم کرد

جنگ اينجا بر سر حلواست
آن قرائت که پخته‌ای دعواست

طعم اصلاح و مايه رانتی بود
بوی آن روح مردگان فرسود

ای پسر بعد اين مکن خيرات
کار اصلاح تو، نيست راه نجات!

داستان مافيا، سخن روز!

نمونه‌ای از سخنرانی چند ساعته رئيس جمهور با دانشجويان:
درباره تعريف جامع از مافيا، مافيا در قريب به اتفاق کشورها وجود دارد. قبل از انقلاب در کشور ما هم وجود داشت. در معاملات خارجی وام‌ها و قراردادهای کلان تيم مشخصی بود که بايد [سند معامله ابتدا] از زير دست اينها رد می‌شد و منافع، [نخست]مال اين‌ها بود. انقلاب که شد، ضربه خوردند و بخش عمده آن متلاشی شد اما بعد از جنگ و فعاليت‌های وسيع اقتصادی دوباره شکل گرفت. مافيا يعنی مجموعه‌هايی که کار سياسی و اقتصادی می‌کنند و آن قدر قشنگ عمل می‌کنند که طرف مقابل متهم می‌شود. فردی [است] که ۲۵، ۲۶ سال در کشور مسئوليت‌های سطح بالا داشته و [امروز] ده‌ها شرکت بزرگ و صدها ميليارد تومان ثروت دارد. قريب به اتفاق اين پرونده‌های درشت را هم که پيگيری می‌کنيم، به يک گروه خاص برمی‌خوريم. گفت زمين بزرگی داشتيم، انقلاب که شد، ايران در زمين ما افتاد! اينها يک طيف [خاصی] هستند، اگر دولت می‌گفت منافع اقتصادی شما تأمين است، در بخش سياسی اين قدر فشار نمی‌آوردند. [به‌طور مشخص] در قضيه گاز ترکمنستان، برخی آقازاده‌ها که با آنها تجارت مشترک دارند، گرا دادند که الآن وقت قطع گاز است. بعد همان کسی که رفت، ارتباط گرفت و گاز قطع شد، به من پيغام داد با ما کاری نداشته باش، ما هم کاری نداريم.

برگرفته از سايت گويا

به‌ترين راستی!

ارديبهشت، به‌ترين آئينه راستی است!

اين‌جا برلين است! بيست‌و‌يکم ارديبهشت ١٣١٢ شمسی برابر با روز دهم ماه مه ١٩٣٣. در اين روز بیش از ٢٠٠ شهر و روستا شاهد سوزاندن کتاب‌های نویسندگان بزرگی چون هاینریش مان، اریش کستنر، ارنست گلسر و سایرین بودند. در برلین، مراسم، ‌با‌‌شکوه بیشتری برگزار شد؛ دورتادور جایگاه آتش‌سوزی کتاب‌ها پر بود از انبوه تما‌‌شاچیان مشعل به دست، اعضای SA، رؤسای دانشگاه و دانشجویان سال اولی که به آتش کشیدن افکار مکتوب را به جشن نشسته بودند. گروه موسیقی مارش‌های ملی می‌نواخت و رادیو، مراسم را از میدان اپرای برلین، زنده پخش می‌کرد.

مرا بسوزان، انديشه‌ام را نه!


اين‌جا ايران است! اردبهشت ١٣۵٩ شمسی، دانشگاه تهران و انقلاب فرهنگی!

نتيجه رفراندوم!

خوانندگانی که مايل بودند تا از نتايج آراء و تعداد شرکت‌کنندگان در «رفراندوم» اطلاعی داشته باشند؛ به‌اطلاع‌شان می‌رسانم که بالا بودن درصد رأی مخالفان سبب شد تا مجلس، مصوبه خود را پس بگيرد و ساختن سالن منتفی گرديد.

از ميان 220.477 نفر از واجدين شرايط، 99.341 نفر (يعنی 1/45 درصد) در رفراندوم شرکت کردند.
از ميان 99.172 رأی شمارش شده:
70.281 نفر رأی مخالف دادند. يعنی 9/70 درصد (رنگ قرمز)
28.891 نفر رأی موافق دادند. يعنی 1/29 درصد (رنگ سبز)
دوستانی که مايل‌اند ريز آراء را مشاهده نمايند می‌توانند به اين آدرس مراجعه کنند!

استراتژی پس از انتخابات

بی ترديد علل و عوامل بسيار گوناگونی وجود دارد که دست‌کم امثال بنده را به اين‌که به کسب قدرت در حوزه ديگر و از جنس ديگری توجه کنيم، رهنمون می‌کند. اولين عامل اين است که من معتقدم در شرايط کنونی ما با نوعی انسداد و انجماد در فضای سياسی مواجه هستيم، عده‌يی تلاش می‌کنند متن سياست را بار ديگر ويراستاری و بازتقرير و بازانشاء کنند، به گونه‌يی که در اين متن جديد، ديگر جايی برای گزاره‌های سرکش و کلمات بازيگوش باقی نماند و اين متن فقط صدای آن‌ها را پژواک دهد و نه صدای ديگری را، به گونه‌يی که حاشيه و مفاهيم و دوايق تحت انقياد امکان شورش و بازيگری در متن را نداشته باشند و امکان يک رقابت قاعده‌مند و قانون‌مند و برابر حقوق برای آن‌ها وجود نداشته باشد. بنابراين در اين شرايط تلاش برای تسخير ماکروفيزيک قدرت راه به جايی نمی‌برد. تلاش برای بازی در Polity با Macropolitic هم به نظر بنده راه به جايی نمی‌برد. مضافاً اين‌که من بر اين باورم در اين شرايط ورود برای تسخير ماکروفيزيک قدرت و Macropolity حيثيت باقی‌مانده اصلاح‌طلبان را به نوعی بيش‌تر خدشه‌دار خواهد کرد. از سوی ديگر معتقدم در شرايط کنونی اصلاح طلبان بسيار به اقتدار اجتماعی و مشروعيت و مقبوليت اجتماعی از دست رفته خود نيازمند هستند. کاملاً معتقدم گروه، حزب و جبهه و يک هويت جمعی سياسی که از مقبوليت اجتماعی برخوردار باشد، می‌تواند به صورت طبيعی و بديهی در عرصه سياست هم دست بالا را داشته باشد و بتواند از رهگذر اقتدار اجتماعی و قدرت اجتماعی، قدرت سياسی را هم به صورت بسيار طبيعی و بديهی اخذ کند ولی برعکس آن ممکن نيست، يعنی ممکن نيست شما قدرت سياسی را داشته باشيد و بتوانيد قدرت اجتماعی، اقتدار اجتماعی و مشروعيت و مقبوليت اجتماعی را هم داشته باشيد.
محمدرضا تاجيک

روز جهانی کتاب!

امروز _ 23 آوريل‌_ روز جهانی کتاب است.
کارشناسان امور آموزشی و فرهنگی معتقدند کودکان را بايد از سن سه سالگی با کتاب مأنوس کرد. همان‌گونه که خانواده‌ها تلاش می‌کنند تا در اين سن، آن‌ها را به مسواک زدن عادت بدهند.
کارشناسان امور آموزشی آلمانی به اين نتيجه رسيده‌اند که اقشار فرودست جامعه در اين زمينه پی‌گير نيستند و همين عدم پی‌گيری بعدها، چه زيان‌های جبران‌ناپذيری را متوجه جامعه خواهد ساخت. هم‌اکنون دولت در اکثر شهرهای آلمان مراکز متعددی را برای همين منظور ايجاد کرد. مربيان کودکستان‌ها، کودکان سه تا شش ساله را شناسايی می‌کنند و اين کودکان هفته‌ای دو روز همراه با مادران‌شان به اين مراکز رفته تا زير نظر مربيان ويژه، کتاب بازی کنند.
يکی از هدف‌هايی که کارشناسان دنبال می‌کنند معرفی و تفهيم کتاب به‌عنوان به‌ترين دوست، به خانواده‌ها است. اما آيا خانواده‌ها چنين تعريفی را خواهند پذيرفت يا نه، هنوز برآورد دقيقی ارائه نداده‌اند؟ شما چه فکر می‌کنيد و کدام‌يک از دو شق زير را ترجيح می‌دهيد:
کتاب، به‌عنوان دوست خوب؛ يا
دوست خوبی که اهل کتاب است؟

ادامه مطلب...

تکرار يک سيکل

تهاجم‌ها، تهديدها [از جمله تهديد خانم شيرين عبادی به مرگ] و برنامه‌ريزی‌های [نمونه‌اش انفجار حسينيه شهر شيراز] اخير گروه «حجتيه» با هدف راه‌اندازی يک جنگ مذهبی و فرقه‌ای در داخل ايران، تا حدودی تداعی‌گر عصر قاجار است. دوره‌ای که گروهی از روحانيت در شهرهای شيراز، اصفهان، کرمانشاه، بارفروشان (بابل) و ... آتش جنگ مذهبی، ضد انسانی و خانمان‌سوز را عليه «بابيان» شعله‌ور ساخته بودند. تاريخ زير چنين عنوانی، يک‌سری گزارش‌های مستندی را به ثبت رساند که يادآوری آن از هر لحاظ موجب شرمساری ايرانيان است.
در سال 1336، يعنی چهار سال بعد از کودتا، زمانی که شهروندان ايرانی [به‌خصوص در پايتخت که آن زمان قلب ايران بود] داشتند سمت‌وسوی روشن‌تری پيدا می‌کردند؛ آخوند فلسفی معروف پرچم مبارزه با بهائيت را برافراشت. بهايی‌ستيزی و آزار گروهی از هم‌وطنان ما را دوباره مرسوم ساخت. محفل ملی بهائيان را تسخير کرد، و همراه با فرمانده حکومت نظامی تهران، پرچم لاالله... را برگُنبد آن نصب نمود. حالا هم اين سيکل در شکل و شيوه‌ای ديگر، با سوژه‌ای جديدتر، آماده برای تکرار می‌گردد.

زُلف جانان را چه نسبت با حيات انگلان
حيف باشد اين‌قدر کوته‌بين باشد کسی

پ.ن: محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور ایران به دنبال مطرح شدن تهدیدهایی علیه شیرین عبادی حقوقدان ایرانی، از فرمانده نیروی انتظامی کشور خواست تا امنیت جانی او را تامین کند.

بهار

سروده‌ای از هِرمان هِسه

در آرام‌گاه‌های تاریک
زمانِ درازی
خوابِ درختان و هواهای آبی‌رنگت را می‌دیدم،
خوابِ عطر ِ تو و نغمه‌ی پرنده را می‌دیدم.

اکنون تو آشکار گشتی
درخشنده و آراسته
سرشار از نور
چونان معجزه‌ای در برابرم.

تو مرا بازمی‌‌شناسی،
به‌نرمی صدایم می‌زنی
حضور ِ شادی‌بخشت
تمام ِ بدنم را می‌لرزاند.

برگردان از: نيما (انديشه و خيال)

رقص با آتش!

غرور
نماد جوانی‌ست
همان‌گونه که شعله‌ها
نشانه‌ای‌ست از سرکشی آتش!

*****

گاهی سرکشانه با آتش رقصيدن
و مانند پروانه‌ای از فراز شعله‌ها پريدن
هم زيباست و هم جذاب و لذت‌بخش.
با وجود براين
هر زمان که می‌خواهی رقص‌کنان
از روی شعله‌های آتش بپری
انگار که داريم «تانگو» می‌رقصيم
بگذار بازويت را محکم بگيرم!

*****

تو بسيار زيبا و ماهرانه می‌رقصی نازنين!
پيش از اين هم زيبا می‌رقصيدی
آن زمان، که اندام ظريفت را
بسان شعله‌های آتش
در برابر نگاه‌های شگفت‌زده‌ام
پيچ‌وتاب می‌دادی
و زبانه می‌کشيدی.
اما مهارت،
هميشه به‌مفهوم هنر نيست!
رقص با آتش، کاری‌ست هنرمندانه.
در باد، نبايد به‌رقصی،
اجازه ندهی که پنجه‌های آتش
از قوسی ميان استخوان دو کتف‌ پُشت،
به سمت پائين،
و به‌سوی دامن‌ات، سُر بخورند!
اگر دامنت شعله‌ور شوند،
تنها غرورت نيست که خاکستر می‌گردد،
با دلِ ريش‌ريش و سوخته من
چه می‌کنی؟

کليد رابطه در دست کيست؟

آقای احمدی‌نژاد از زمانی که رئیس جمهور شد و تاکنون، بیش از هر رئیس جمهوری در گذشته سعی کرده است قفل رابطه بسته با آمريکا را باز کند. مشکل آقای احمدی نژاد با اسرائیل است و نه با آمریکا.
آقای احمدی‌نژاد حتی پیشنهادهای بسیار خوبی هم به آمریکایی‌ها داده است. پیشنهاد مذاکره مستقیم با بوش را داده است. پیشنهاد داد که پرواز هواپیماهای ایران به صورت مستقیم و از تهران به نیویورک باز شود. برای اولین بار در زمان آقای احمدی‌نژاد بود که مذاکره ایران و آمریکا درباره عراق انجام شد. نمی‌خواهم بگويم گام‌های آقای احمدی‌نژاد لزوماً بازتر است بل‌که شجاعانه‌تر است. یک وقت هست که شما می‌گوئید آمریکا کشوری امپریالیستی و زورگو است ولی ترسی هم از مذاکره با آن نداریم. آقای احمدی‌نژاد چنین دیدگاهی دارد و نمی‌گویم که نگاه بازتری نسبت به آقای خاتمی در برخورد با آمریکا دارد.
آقای خاتمی می‌گفت که شما [آمريکائيان] اگرچه آدم‌های خوبی هستید، ولی ما نمی‌توانیم [؟!] با شما حرف بزنیم. آقای احمدی‌نژاد می‌گوید که شما آدم‌های بدی هستید ولی ما با شما حرف می زنیم. آقای خاتمی حتی در سازمان ملل در عکسی که کلینتون هم در آن بود، حاضر [؟!] نشد بایستد.

سخنان آقای دکتر هوشنگ اميراحمدی؛ منبع سايت گويانيوز

مادران صلح

خاوران را گل افشان کردند

امروز به مناسبت نوروز، خانواده‌های جان‌باخته‌گان، به همراه جمع کثیری از مردم، در گورستان خاوارن گرد هم آمدند.
حضور گسترده مردم، بخصوص جوانان، با دسته‌های گل، جلوه زیبايی به این گلستان داده بود.
همه جا غرق گل بود، مادران جان‌باخته‌گان، که مدال صلح به سینه داشتند _‌اگرچه با دلی آکنده از اندوه و درد، اما سری افراشته و مغرور‌_ به حاضران خوش آمد می‌گفتند و با سبزه‌هائی که به یاد عزیزان‌شان سبز کرده بودند، آرامگاه آنان را سبزه باران و گل افشان کردند.
چه زیباست غرور و سرافرازی‌شان، و چه دل‌نشین‌ست متانت و استواری‌شان!
منبع: سايت عصر نو

گُلِ مريم، جان مريم

تويی افسانه مريم!

مريم فيروز، نخستین زن ایرانی عضو هیات رهبری حزب توده ايران و يکی از چهره‌های جهانی فعال حقوق زنان، روز چهارشنبه ۲۲ اسفند در تهران درگذشت.
هوشنگ اسدی در خاطرات خود در بارۀ مريم و کيانوری می‌نويسد:
در روزهای ملاقات زندان، اغلب "مريم" را در راه می‌ديدم. با گيسوان بلند سفيد که از زير چادر سياه اجباری زندان بيرون می‌ريخت و در باد موج می‌خورد. با همان قامت بلند، استوار می‌آمد و در آغوش "کيا" گُم می‌شد. وقتی برمی‌گشتيم، هر دو شيرينی ديدار و تلخی جدايی را در نقل گفته‌ها و خاطرات زمزمه می‌کرديم.
روزی کيانوری اين خاطره را گفت:
-در جوانی با هم به ديدار موزه معروف سن پترزبورگ رفته بوديم. جايی در پاگرد پله‌ای، تصوير نقاشی بزرگی از مظفرالدين شاه بود. تصوير را خود او به تزار روسيه هديه داده بود. راهنما شروع کرد به توضيح دادن که مريم گفت:
-لازم به توضيح نيست.... شاهی که در تصوير می‌بينيد، پدر بزرگ من است...
و روز ديگری از "افسانه" نقل کرد:
-وقت گرفتن ملاقات "حاج کربلايی" مسئول منفور ملاقات از او پرسيده بود:
-حالا اين زندانی کی هست که می‌خواهی برايش پنير و دارو ببری؟
"افسانه" جواب داده بود:
-او نوۀ شيخ فضل‌الله نوری است. تو کی هستی؟

ضميمه: مريم فيروز در گذشت

سردار فداکار!

در دفاع از انقلاب اسلامی، در مبارزه با مهاجمان خارجی و حضور در جنگ، روستائيان عزيز ما زمين‌ها را ول کردند و فوج‌فوج راهی جبهه‌ها شدند. اما بعد از هشت سال جنگ، آن‌ها به زندگی ديگری دل بستند و برای هميشه، در شهرها مقيم گشتند.
اکنون در مقطع انتخابات دورۀ هشتم مجلس، نه از زراعت خبری هست [بعلت واردات] و نه زارعی را در روستا می‌توان پيدا کرد. چنين بود که سردار «زارعی»، يکی از سرداران نظام اسلامی، مجبور شد فداکاری کند.



او با اين عمل می‌خواست به مردم ثابت کند که اگر فردا به اصول‌گرايان رأی بدهيد، عدالت را در تمامی ابعادش، پياده خواهيم ساخت. بطور مثال، از اين پس، پولدار و فقير، لخت و عريان در روزهای جمعه، نماز جماعت خواهند خواند. و از اين طريق نشان داد که ما نه تنها آدم‌های شفافی هستيم بل‌که، خواهان اصلاحات اساسی در مناسبات دينی می‌باشيم.

من آمده‌ام که خانه ويران کنم!

"دهقان فداکار پيرشده، چوپان دروغ‌گو عزيزشده، شنگول و منگول گرگ شدن، کوکب حوصلۀ مهمون رو نداره، کبرا تصميم گرفته دماغ‌شو عمل کنه، روبا و کلاغ دستشون توي يک کاسه است، حسنک گوسفنداشو ول کرده و توي يک شرکت آبدارچي شده، آرش کمانگيرمعتاد شده، شيرين، خسرو و فرهادو پيچونده و با دوست پسرش رفته اسکي، رستم و اسفنديار اسباشونو فروختن و با موتور ميرن کيف قاپي!راستي سر ما ايرانی‌ها چه آمده؟"
این داستان در مورد فناوری اطلاعات و اینترنت هم کاملا در ایران درست عمل می کند. همه کار اصلی خود را ول کرده‌اند و دارند کارهای دیگر انجام می‌دهند. یکی اینترنت را ملی می‌کنه، یکی مدیریت محتوای مجانی را پولی قالب می‌کنه، یکی سایت ها را ثبت می‌کنه، یکی سایت‌ها را فیلتر می‌کنه و ...
و همانند نمونه نخست، تمام این افراد که این کارها را می‌کنند باید کارهای خوب خوب دیگری را انجام دهند ولی آمده‌اند این کارهای بد بد را انجام می‌دهند.
یاد این شعر افتاد که می‌گفت: من آمده‌ام وای وای من آمده‌ام که ویران کنم آخ آخ من آمده‌ام

برگرفته از وبلاگ: دنيای مجازی يا فاجعه مجازی

مسابقه

سازمان ملل متحد می‌گوید برخورد ملایم با افراد سرشناس که مواد مخدر مصرف می‌کنند، پیام بدی به نسل جوان منتقل می‌کند.
انجمن بین‌المللی کنترل مواد مخدر(INCB)، که یک نهاد نظارت‌کننده مربوط به سازمان ملل متحد است، علیه برخورد سهل‌انگارانه و مسالمت‌آمیز با افراد مشهور که مواد مخدر مصرف می‌کنند، هشدار داده است.
فیلیپ ایمافو رئیس این انجمن می‌گوید: وقتی چهره‌های سرشناس، مواد مخدر مصرف می‌کنند، این کار آن‌ها، استفاده از مواد مخدر را، یک کار شیک جلوه می‌دهد.
منبع خبر: بی‌بی‌سی

*****
فرض می‌کنيم مسئولين امور تصميم گرفتند تا توصيه‌های سازمان ملل متحد را در ايران پياده کنند؛ به نظر شما اولين شخصيت سرشناسی که مشمول چنين قانونی می‌گردد، چه کسی است؟

سخن روز ـ 15

باهنر:
بعضی از نمايندگان مجلس هفتم فرق بين يک ميليون و يک ميليارد تومان را نمی‌دانند!

حاشيه‌نويس:
اشتباه نکنيد آقا! نمايندگان از نظر تاريخی می‌گويند فرقی ميان آن دو نيست، نه از حيث اختلاف در کميت و تفاوت در رياضی! وقتی آن‌ها روی «ميل» واژه‌های ميليون و ميليارد مکث می‌کنند، به ياد دوران چماق‌داری و ميله‌هايی که بدست گرفته بودند می‌افتند. در دل می‌گويند چرا يکی بايد ميلياردر باشد و ديگری ميليونر؟ همه ما که از يک نقطه شروع کرده‌ايم، حالا يکی ميله‌ی کوتاه و چاق (يون) توی دستش بود و ديگری ميله‌ی بلند و دراز (يارد)؟
واژه‌نامه:
يون بر وزن جون ـ ميليون يعنی ميله جان‌دار و چاق
يارد يعنی درازا و ميليارد يعنی ميله‌ی باريک و دراز.


زاکانی نماينده مجلس:
اگر شورای نگهبان اجازه دهد هر کسی به مجلس بيايد در حق من و شما جفا کرده است.

حاشيه‌نويس:
قربون آدم راست‌گو! بعد از عبيد زاکانی، شما دومين فردی هستيد که دست آدم‌های شياد را که زشت‌ترين کارها را زيبا و عتيقه‌ترين نظريات را مُدرن جلوه می‌دهند؛ به شيوايی رو می‌کند.

معما

نهادهای اطلاعاتی آمريکا: ايران از چهار سال پيش به اين سو، در صدد تهيه سلاح هسته‌ای نيست!
البرادعی: هيچ تضمين جدی وجود ندارد که ايران در حال ساختن سلاح اتمی نيست. يک نمونه آن که مايه‌ی نگرانی جدی است، ایران از سوالات مربوط به آنچه ادعا می‌شود انجام آزمایش به روی مواد منفجره "دارای قابلیت انفجاری بالا" و کار طراحی به روی یک کلاهک جنگی است، پرهیز می‌کند و پاسخی نداده است.
*****
معما اينجاست که چرا رئيس جمهور ايران گزارش البرادعی را پيروزی ملی تصور می‌کند؟ آيا ذوق‌زدگی احمدی‌نژاد بدين علت نيست که آن‌ها به استناد چنين گزارشی می‌توانند درجه توّهم بخشی از مردم منطقه (بخصوص حزب‌الله لبنان) را نسبت به قدرت کذايی دولت ايران، افزايش دهند؟ آيا اين همان استراتژی نيست که در سی سال گذشته منافع ملی‌مان را، قربانی درگيری‌های قبيله‌ای عربی ساخته و همه، از سر بدبختی ملت ايران به آب و نانی رسيده‌اند؟ و خلاصه آيا اين پيروزی باصطلاح ملی می‌تواند با انتخابات اخير مجلس شورای اسلامی ارتباطی داشته باشد؟
جدا از پرسش‌های بالا، فکر می‌کنم ما با استراتژی تازه‌ای روبه‌رو هستيم. وارد بازی جديدی شده‌ايم که متأسفانه مردم، به‌جای ديدن بازيگر اصلی بر روی طناب، به دلغکی که در آن پائين هياهو به‌راه انداخته است توجه می‌کنند.

سخنِ روز ـ 14

پرسش يکی از خوانندگان روزنامه اعتماد:
با اين همه برف و باران که امسال باريده و خودشان می‌گويند در چند دهه اخير بی‌سابقه است باز هم معاون وزير نيرو گفته است در سال آينده خشکسالی خواهيم داشت. لطفاً توضيحی در اين خصوص مرقوم فرماييد.

حاشيه‌نويس:
اين خشک‌سالی، به‌معنای خط شکستن [قيمت] کالاهای داخلی از طريق واردات کالاهای خارجی، مثل خطِ فقر، مضمون اقتصادی دارد نه طبيعی! يعنی کالاهايی که برادران پاسدار در سال جديد وارد کشور خواهند کرد، از لحاظ کميت، کيفيت و قيمت، در سطحی است که کالا‌های مشابه داخلی، توان رقابت با آن را ندارند. بر همين اساس، کشاورزان گرفتار همان زيان‌هايی خواهند شد که خشک‌سالی تحميل می‌کند.

سخنِ روز ـ 13

دکتر رحيم‌پور ازغدی:
به تعبير فنی، علت مقبيه هر چيزی علت محدثه آن هم است.

حاشيه‌نويس:
موافقم دووووکتوور! ما نيز علت بقا و حضور جنابعالی در قدرت [علت مقبيه] را، منطبق بر همان روايتی [علت محدثه] می‌بينم که در زمان انجام شکنجه دگرانديشان نقل می‌کردی!


بيانيه اصلاح‌طلبان:
درحالی‌که امام فرمودند «جمهوری اسلامی نه يک کلمه کم و نه يک کلمه زياد» عده‌ای می‌گويند جمهوری معنا ندارد و ما آمده‌ايم اسلام را پياده کنيم.

حاشيه‌نويس:
دروغ می‌گويند؟ بالاخره تکليف ملت بايد بعد سی سال روشن شود: يا رومی رُم، يا زنگی زنگ!


فرماندار گرگان:
اصلاح طلبان گله‌يی ثبت نام کرده‌اند، ما آنان را فله‌يی رد صلاحيت کرده‌ايم

حاشيه‌نويس:
کسی که فرماندار گرگان را از نزديک بشناسد می‌داند که او زبان علمی‌ـ‌اسلامی را عامه‌فهم می‌کند. منظورش اين بود که روند کنونی اقتصاد کلان [فله‌يی]، سياست فرقه‌ای [گله‌ای] را برنمی‌تابد.

سخنِ روز ـ 12

محمود محمدی نماينده مجلس:
حتی اگر اشکالی در پاره‌يی از سوابق فلاحيان وجود دارد، بی‌مهری و ناديده گرفتن او منصفانه نيست، چرا که هر چه فلاحيان در سال‌های قبل [مثلا ترور دگرانديشان] انجام داده برحسب وظيفه‌يی بوده که نظام جمهوری اسلامی از وی انتظار انجام آن را داشته است.

حاشيه‌نويس:
برای ضبط در حافظه، بد نيست برادران خط‌امامی و مشارکتی شبی پنج بار از روی گفتار بالا، مشق شب بنويسند.


حسين مرعشی:
كشور احتياج به افراد باتجربه‌ای دارد كه به نظام كمك كنند. چه دليلی دارد كه ما برای اثبات خودمان ‏فكر كنيم بايد همه را نابود كنيم.

حاشيه‌نويس:
برای اين‌که ما محق‌ترين و به‌ترين «امت» خدا هستيم [سورۀ بقره، آيه 143] و تنها از طريق نابودی ديگران، می‌توانيم رسالت خودمان را در جهان عينيت ببخشيم.


فرمانده سپاه پاسداران:
در آينده نزدیک شاهد نابودی جرثومه سرطانی اسرائيل به دست پرتوان و با كفايت رزمندگان امت حزب‌الله خواهيم بود

حاشيه‌نويس:
عاقل! اسرائيل يک سوژه سياسی‌ـ‌تبليغی برای دولت‌مردان نظام اسلامی است. اگر او نابود بشود، دکان شما هم تخته می‌شود. حالا فهميدی چرا می‌گويند نظاميان در سياست دخالت نکنند؟

سخنِ روز ـ 11

آيت‌اله خامنه‌ای:
كساني كه در سال‌هاي گذشته، ناگهان به صورت هيجان‌زده گفتند انقلا‌ب اسلا‌می و امام خمينی در ميان مردم به ويژه جوانان به فراموشی سپرده شده‌اند دچار خطا شدند.

حاشيه‌نويس:
انسان جائزالخطاست حاج آقا! شاه هم قبل از سقوط سلطنت‌اش گمان می‌کرد حضور مردم در جشن‌های چهارم آبان، به دليل علاقه‌مندی به سلطنت است. آيا اشتباه نمی‌کرد؟


خليلی اردکانی:
بگذاريد مردم خود انتخاب کنند!

حاشيه‌نويس:
حرف درستی است اما، نه فقط از ميان ليست دست‌چين شده‌ای که به مردم ارائه می‌دهيد!


صفايی فراهانی:
برخی از اصولی كه در قانون اساسی تصویب شد، یك عكس‌العمل زمانی بود، ‌مثل همین نظارتی كه برای شورای نگهبان در نظر گرفته شد، ریشه این تصمیمات و مصوبات برمی‌گردد به عمل‌كرد رژیم گذشته

حاشيه‌نويس:
عکس‌العمل ذاتی، نه عکس‌العمل زمانی! بقای جمهوری اسلامی وابسته به عکس‌العمل است. حالا چه رژيم گذشته، چه دولت گذشته، چه احزاب گذشته.


حاجی:
قرار است اصلاح‌طلبان تا آخرين لحظات در ابهام بمانند

حاشيه‌نويس:
حاجی جان، مسئله اصلا بر سر انتخابات نيست بل‌که آن‌ها جنس‌شان کدر است.

سخنِ روز ـ 10

سخنگوی شورای نگهبان:
صلاحیت ۲۸۰‬ نفر دیگر از داوطلبان نمایندگی مجلس تأیید شده است.

حاشيه‌نويس:
بدينوسيله سپاسگزاری اصلاح‌طلبان عضو سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی و جبهه مشارکت را باطلاع آزادمردان دمکرات عضو شورای نگهبان می‌رسانيم!


کروبی:
ما معتقديم بسياري از چهره‌هاي اصلا‌ح‌طلب در عمل اصولگرا و بسياري از چهره‌هاي اصولگرا نيز در عمل اصلا‌ح‌طلب هستند.

حاشيه‌نويس:
گفتار بالا شايد تنها جمله عقلايی است که کروبی از خود به‌يادگار گذاشت! به‌همين دليل از منظرمختلف قابل تفسيرند:
تفسير عقيدتی: از آن‌جايی‌که اصول ما قابل اصلاح نيست، اصلاح‌طلبان و اصول‌گرايان همواره بر روی يک خط قرار دارند.
تفسير سياسی: اصلاح‌طلبان وقتی برمسند قدرت قرار می‌گيرند، اصول‌گرا می‌شوند و اصول‌گرايان بيرون قدرت، اصلاح‌طلب.
تفسير اجتماعی: اصل تقيه حکم می‌کند تا در برخورد با مردم و جلب نظر و آرای آنان، ظاهرا اصلاح‌طلب باشيم.

سخنِ روز ـ 9

پليس مذهبی عربستان سعودی:
فروش گل رُز در روز عشاق (ولنتاين) ممنوع!

حاشيه‌نويس:
عقل دولت‌مردان اسلامی را می‌بينيد؟ به احتمال زياد شعار اصلاح‌طلبان عربستان سعودی نيز تغيير خواهد کرد: بهترين هديه در روز ولنتاين؛ شير بُز به‌جای گُل رُز!


باهنر:
زندگی [و زنده ماندن] برخی نمايندگان مجلس ششم به خاطر رأفت نظام است.

حاشيه‌نويس:
صد در صد موافقم! چرا که خصلت‌نمای نظام اسلامی در سی سال گذشته، همواره حذف فيزيکی و تروز مخالفان و منتقدان بود.


زهرا اشراقی:
متهمین و سازمان‌دهندگان [مرگ احمد خمينی] همان‌هائی هستند که این روزها سر دیگ تقسیم پلوی مجلس هشتم نشسته‌اند.

حاشيه‌نويس:
سی سال پيش هم بابا بزرگت در خطاب به روحانيان گفته بود: سفره را شما برای ديگران پهن کرده‌ايد! يعنی بعد از گذشت سی سال و آن همه ادعا و هياهو، هنوز تهِ ذهن «خط‌امامی‌ها» درگير با مقولاتی مانند: سفره، ديگ پلو، آش مفتی و لواش کوفتی است؟ با اين حساب نبايد گله‌مند باشيد چرا که «اِن هذه امتکم امة واحدة»، آن‌ها نيز امت امام هستند و يگانه با شما!

سخن روز ـ 8

احمدی‌نژاد در اجتماع ميليونی راهپيمايان روز ‪ ۲۲ بهمن در ميدان آزادی تهران، در حالی‌که مغرورانه و پوزخندزنان به برخی از چهره‌های سرافکنده حاضر در جايگاه [امثال هاشمی‌ها، خاتمی‌ها، مشارکتی‌ها و مجاهدين انقلاب اسلامی] خيره شده بود، گفت:
«راه ملت‌ايران از راه خودخواهان و سازشكاران و از راه كسانی‌كه كشور را ملك طلق خود می‌دانند جداست و ملت ‌ايران [بخوانيد سپاه پاسداران] ‌تا آخر، پای آرمانها ايستاده است».
وی سپس با اشاره دست، توجه مردم را به جايگاه جلب کرد و افزود: «اين افرادی که امروز [اينجا] ايستاده‌اند، با كينه‌ورزی همه خوبی‌ها و پيشرفت‌های ملت [بخوانيد نظاميان] را تخريب می‌كنند».

حاشيه‌نويس:
والا عقل ما قطع نمی‌دهد تا در پاسخ به سخنان بالا، حرف و حديثی اضافه کنيم ولی، نمی‌دانم چرا خبرگزاری ايسنا، دقايقی بعد از انتشار تعدادی از عکس‌ها [که چهره‌های برافروخته بعضی از شخصيت‌ها را نشان می‌داد]، همه را از دم سانسور کرد و عکس‌های تقريبا شادتری گذاشت؟

سخن روز ـ 7

آيت‌اله اسداله بيات زنجانی:
آقايان خاتمی، هاشمی و کروبی! نگذاريد «خلافت اسلامی» [در ايران] حاکم شود.

حاشيه‌نويس:
حاج‌آقا بيات زنجانی! يادتان است آن روزهايی را که هم ريش و هم چاقوی زنجان در بازنگری قانون اساسی، در دست امثال شما بود؟ يادتان است که در همراهی با افرادی مانند جنتی‌ها و غيره...، با ناديده گرفتن و حذف نقش مردم در انتخاب ولی‌فقيه، اصل پنجم و يک‌صدوهفتم قانون اساسی را مثله کرديد؟ آن روزها چرا در اين انديشه نبوديد که سرنوشت انتخاب «ولايت‌امر» از بالا و بدون پشتوانه مردمی در تداوم خود، به «خلافت اسلامی» تبديل می‌گردد؟
دوم، چه کسی جز خليفه [ولی‌فقيه] در هدايت و تحقق «خلافت اسلامی» نقش و منفعت دارد؟ حالا که شما قصد داريد «مصلحت مردم و انقلاب اسلامی را فرو نگذاريد»، آيا به‌تر نيست بجای مشورت با ولی فقيه، به دفاع از قانون برخيزيد؟


سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی:
حضور در راهپيمايی 22 بهمن به معنی تأييد انتخابات فرمايشی نيست.

حاشيه‌نويس:
شرکت يا عدم شرکت حق شماست و در انتخاب راه آزاديد! اما وقتی غيرمستقيم و شرمگينانه می‌پذيريد که آن حضور «به معنی تأييد انتخابات فرمايشی» است؛ نبايد نتيجه گرفت که اين سربازان مجری فرمان سلطان ولايت، هميشه شکل عمل را بر مضمون و محتوا ترجيح می‌دهند؟



لاريجانی:
دو قعطنامه شورای امنيت نيشگون بود.

حاشيه‌نويس:
تا اينجاش که آمدی بقيه را هم بگو! کجا رو نيشگون گرفتند؟


سرمقاله روزنامه اعتماد ملی:
خواست رهبری نظام نيز در اين ماه‌ها، همواره دعوت به مشاركت گسترده و همه‌جانبه، رقابتی كردن انتخابات و وجود همه سلا‌يق بوده است.

حاشيه‌نويس:
دست سرمقاله‌نويس درد نکند! بسيار هنرمندانه نشان داد که چگونه کروبی و حزب او، هم از توبره می‌خورند و هم از آخور!

سخن روز ـ 6

تاج‌زاده:
«جمهوری اسلامی» در آستانه تبديل به «دولت اسلامی» است.

حاشيه‌نويس:
در حکومت اسلامی، جمهوری فقط يک نام بود آقای سلطان‌زاده! و رئيس دولت نيز، تدارک‌چی و تابع سياست «سلطان» [مقام عظمای ولايت (معو)].


گزارش ويژه نوروز:
سايه «سعيد امامی» بر بازی انتخابات جناح حاکم

حاشيه‌نويس:
عجب ...! بالاخره اسرار حکومتی را که «سعيد امامی» زنده است، لو داديد!

خاتمی: رد صلاحيت‌ها فاجعه بود!

حاشيه‌نويس: ولی اولين فاجعه نبود!

فرمانده کل سپاه:
بعد از گذشت 30 سال از پیروزی انقلاب اسلامی باید نگاهها و دیدگاه‌ها نسبت به انقلاب به گونه‌ای عوض شود كه تلاش بیشتری برای برنامه‌ریزی برای آینده آن صورت گیرد و این همان چیزی است كه مقام معظم رهبری از ما انتظار دارد.

حاشيه‌نويس:
بعد از گذشت 30 سال از پیروزی انقلاب اسلامی باید نگاهها و دیدگاه‌ها نسبت به انقلاب به گونه‌ای عوض شود كه تلاش بیشتری برای برنامه‌ریزی آینده مردم صورت گیرد و این همان چیزی است كه رهبری از آن ترس و واهمه دارد.

سخن روز ـ5

سايت نوروز:
مصطفی پورمحمدی وزیر كشور، رسما اعلام كرده كه تعداد 35 میليون تعرفه اخذ رأی برای چاپ پیش‌بینی شده است، عليرضا افشار رئیس ستاد انتخابات كشور روز یكشنبه این رقم را 55 میلیون تعرفه عنوان كرد. بالاخره تعداد تعرفه‌های رأی چقدر است؟

حاشيه‌نويس: عجب سئوال بی‌خودی؟
از زمانِ خبرگان در دور اوّل تا الان
سنت اين شد رأی‌ها باشند کلان

زهرا شجاعی:
اصلاح‌طلبان تنها در انتخابات رقابتی، آزاد و سالم شركت می‌كنند.

حاشيه‌نويس:
گُل به جمالت آبجی؛ ای اولين مشارکتی شجاع!

سرلشکر فيروزآبادی:
احمدی‌نژاد الگوی مسئولين نظام است.

حاشيه‌نشين:
و همينطور فرزند خلف نظام!

صفدر حسينی:
اصلاح‌طلبان تنها در 90 حوزه امکان رقابت دارند.

حاشيه‌نويس:
از اين بهتر؟ 90 که عدد مطلوب‌شان است. آن‌هايی که در زندگی سياسی خود نشان داده‌اند تنها در دقيقه 90 مشورت می‌کنند؛ در دقيقه 90 تصميم می‌گيرند؛ يا در دقيقه 90 تغيير مواضع می‌دهند؛ بايد خيلی هم شاکر باشند.

سخن روز ـ4

حجاريان:
در ايران، گمان می‌کنم که ما راه درازتری در پيش داريم تا به حداقل‌هايی از دموکراسی مطلوب برسيم.

حاشيه‌نويس:
اگر تفکر تئوريسين‌ها، مديران، کارگزارن، رهبران‌ نسل آينده، مشابه تفکر گردانندگان کنونی امور کشوری باشند؛ شايد به‌اندازه سه‌هزار سال!

علوی‌تبار:
انقلاب وقتی رُخ داد که امکان اصلاح رد شد.

حاشيه‌نويس:
عکس قضيه نيز صادق است: اصلاحات [در سال 76] زمانی در ايران طرح گرديد که انقلاب امام، با بن‌بست روبه‌رو شد!

علی‌رضا رجايی:
زمان پايان منازعات همه جانبه [در ايران]، وقتي خواهد بود که دو ساحت «جمهوری» و «اسلامی» به وحدت و اتحاد ارگانيک دست يابند و در يک گذار ديالکتيکی تبديل به يک ساحت واحد شوند.

حاشيه‌نويس:
عجب فکر بکری! اين «ساخت واحد» يعنی جمهوری اسهالی. الان فهميدم چرا جوانان تعدادی از اصلاح‌طلبان را «اسهال‌طلبان» خطاب می‌کنند!

محمدجواد غلام‌رضاکاشی:
انقلاب اسلامی يک محصول حاشيه‌يی بود که کمترين تاثير را از متن دنيای مدرن کسب کرده بود.

حاشيه‌نويس:
عين نام جنابعالی! به‌همين دليل در تداوم خود ... به همت امثال شما، اصالت خويش را در تبديل ايران به حاشيه‌ی جهانی، هم‌چنان حفظ کرده‌است.

سخن روز ـ3

نوه امام:
اکنون شرايط به گونه‌يی است که اسلحه‌ها به سمت نيروهای خودی نشانه رفته است.

حاشيه‌نويس:
تا چند سال ديگر می‌فهمی که نيش عقرب، نه از ره کين است، بل‌که مقتضای طبيعت‌اش اين است!

خاتمی:
حضوری که هيچ نامزدی نداشته باشيم بی‌معناست!

حاشيه‌نويس:
در انتخابات پيشين، وقتی گروهی از مردم ايران حرف امروز خاتمی را می‌زدند؛ انواع برچسب‌ها را به برپيشانی‌شان می‌چسباندند. اما، حالا زمانه برگشت و به خاتمی بايد گفت: برادر حق با شماست!

محمدرضا تاجيک:
عده‌ای هر روز و هر لحظه دامن مهرورزي و عدالت‌شان کوتاه و کوتاه‌تر مي شود

حاشيه‌نويس:
برادر! دامن کوتاه، خودش نشانه‌ی مهرورزی است.

محمد ابطحی:
اکثريت قاطع مجلس آينده انتخاب شد.

حاشيه‌نويس:
اگر چنين است، پس چرا مردم را به شرکت در انتخابات تشويق می‌کنی؟

تولدی تازه

روز گذشت «حزب چپ»، برای اولين بار در انتخابات دو استان نيدرزاکسن (با کسب 1/7 درصد آراء) و استان هسن (با کسب 1/5 درصد آراء) وارد پارلمان ايالتی شده است. آرای چپ در استان هسن، نه تنها معادله‌های ائتلاف سنتی را در آن ايالت کاملا برهم زد، بل‌که اين تولد تازه، مصادف شد با سقوط يکی از مُهره‌های اولترا راست در آن استان. به‌همين دليل و با توجه به بعضی برآوردها که در استان‌های ديگر نيز حزب چپ وارد پارلمان خواهد شد، گروهی از صاحب‌نظران سياسی پيش‌بينی می‌کنند که از اين پس، رقابت‌های سياسی در آلمان، وارد فاز جديد پنج حزبی خواهد شد.

سخن روز ـ 2

معصومه ابتکار:
به کجا می‌رويم؟!

حاشيه‌نويس: به همان‌جايی که از ابتدا تصميم گرفته بوديد برويد!

سايت نوروز:
مرتضی حاجی در وقت اضافی رد صلاحيت شد!

حاشيه‌نويس:
اگر اصلاح‌طلبان هشت سال وقت‌کُشی نمی‌کردند، بازی به وقت اضافی کشيده نمی‌شد. آن‌چه که عوض دارد گله ندارد!

سعيد شريعتی:
غازيان بر مسند قاضيان نشسته و سرنوشت ملت را به سخره گرفته‌اند.

حاشيه‌نويس:ما نفهميديم واله منظور از غازيان، معرکه‌گيران هستند يا جهادگران. ظاهرا به‌جز اين دو، ما نيروی سومی را در قدرت سراغ نداريم.

سوگ‌نامه

«صلاحيت من و تو!»، شايد يکی از زيباترين و در عين حال رندانه‌ترين سوگ‌نامه‌ای است که در چند سال اخير نوشته شده است.
نوشته زيباست از اين منظر که با اتکا به روانشناسی عمومی و بهره‌گيری از يک‌سری واژه‌های متداول در جامعه، محروميت‌های سی ساله مردم را خلاصه می‌کند به اوضاع روز و مهم‌تر، به مقوله رد صلاحيت اصلاح‌طلبان. رندانه است به اين دليل که مشکلات کنونی را، نه به دليل ماهيت نظام دينی‌ـ‌سياسی، بل بخاطر حضور امثال جنتی‌ها و مصباح‌ها در قدرت می‌داند.سوگ‌نامه اخير نيز نوعی ابله فريبی است و دست‌کمی از نامه حداد عادل به رهبری ندارد. نمی‌دانم چرا با خواندن اين سوگ‌نامه به ياد حرف‌های شيخ روضه‌خوان آقای کروبی در مجلس ششم افتادم: «آقای شيرزاد! نذار دهان ما باز بشه و هرچه می‌دانيم بريزيم بيرون!».

سخن روز

جنتی در خطبه نماز جمعه امروز:
قبل از انقلاب هر كسی را می‌خواستند از صندوق در می‌آمد.

حاشیه نويس:
بعد از انقلاب هر کسی را می‌خواهند در صندوق می‌گذارند.

*****

هاشم آغاجری:
گفتمان بنيادگرا به تشنگان حسين آبِ شور می‌دهد.

حاشيه‌نويس:
دوست داشتی چوبِ شور بدهد؟

*****

مُحسن آرمين:
اصلاح‌طلبان چه کنند که متهم نشوند؟

حاشيه‌نويس:
بروند صورت‌شان را اصلاح کنند!

پيام عاشورا

وقتی سخن برسر عاشوراست، يعنی توجه دقيق داشتن به فرهنگ و پيام‌های سياسی و شناسايی نگرشی که می‌کوشد تا از يک واقعه تاريخی، به نفع جريانی خاص ابزار سازی کند. اين عناصر را بايد از مقوله دين و باورهای دينی تفکيک ساخت.
۱ ـ به‌زعم من، واکاوی و تجزيه و تحليل واقعه عاشورا در لحظه کنونی، به مراتب ضروری‌تر و مهم‌تر از پرداختن به مسائل انتخابات دورۀ هشتم مجلس است. تجربه تاريخی هم به ما می‌آموزد که هر زمان مردم، با نگاه عاشورايی بطرف صندوق‌های رأی رفتند، نتيجه، جز پيروزی امثال رجائی‌ها و احمدی‌نژادها نبود. شکی نيست که رجايی، انسانی ساده زيست بود اما، او با نگاه گذشته‌نگر خويش هرگز نمی‌توانست مديری شايسته و مسئولی کاردان و کارساز در عرصه زندگی و سياست باشد. در واقع، انتخاب رجايی، نوعی قمه‌زنی سياسی معنی می‌شود که مردم، دانسته يا ندانسته، هم بر فرق خود کوبيدند و هم پيکر ايران زمين را مجروح ساختند.

۲ ـ با شکست اصلاحات، خيل بی‌شماری از جوانان در چند سال اخير، به صف عزاداران حسينی پيوستند. اگرچه آنان با ظاهری كه چندان به طيف مذهبی شبيه نيست، با سبک خاصی از نوحه‌خوانی‌ها که بيش‌تر به ترانه شباهت دارند تا مديحه‌سرايی‌ها سنتی و خلاصه، با فضا سازی‌های خاصی که هم در متن و هم در حاشيه عزاداری می‌آفرينند و شرکت می‌کنند؛ اما، در هر صورت اين اقبال گسترده، چيزی جز نا اميدی و پشتِ پا زدن به آينده و بازگشت به وضعيت غيرتاريخی و تجربه‌کردن‌های دوباره و پناه بُردن به تقدير نيست.

ادامه‌اش را می‌توانيد اين‌جا بخوانيد

آفتاب خيزان است!

صدای گرم و دل‌نشين احمد عاشورپور، پدر موسيقی فولکلوريک گيلان و همين‌طور يکی از شخصيت‌های نادر و انگشت‌شمار موسيقی ايران، روز گذشته (شنبه، 22 دی‌ماه) در سن نودسالگی، برای هميشه خاموش شد. اما آفتاب هنرش برفراز آسمان ميهن ما، هم‌چنان گرم و خيزان است!

سحرگه... او بود و من... مست و مستانه
دور از ... چشمانِ ... يگانه و بيگانه
رفتيم تا ... دامنِ کوه ... شانه‌به‌شانه
روی سبزه... پای چشمه ... نزد دلبر
خوش نشستم رو به خاور
بنهاديم چهره برهم آسمان را شعله بردامن فتاد
اون مه ندا داد آتش! آتش! ....شعله با مه درکشاکش
آسمان آتش به‌جان است
او مگر از عاشقان است؟
گفتم ای يار سر مست
اکنون رويت نمايد
آسمان آئينه در دست
آفتاب خيـ..ـ..ـ..ـ..ــزان است!

*****
برگرفته از ترانه‌ی «خروس‌خوان»

گزارش ديده‌بان حقوق بشر

دیده‌بان حقوق بشر روز گذشته با انتشار گزارشی اعلام کرد حکومت ایران با اتکا به "قوانین امنیتی" که بطور وسیعی تعریف شده‌اند، تقریبا هر نوع ابراز علنی دگراندیشی را سرکوب می‌کند. این حکومت با استفاده از قوانین یاد شده افراد دستگیر شده را بدون اتهام و دسترسی به وکیل مشمول حبس‌های انفرادی و طولانی مدت می‌کند.
این گزارش 51 صفحه‌ای که "شما هر کسی را به هر دلیلی می‌توانید بازداشت کنید،" ایران سرکوب فعالان مستقل را وسیعتر می‌کند" نام دارد، بطور مستند به بررسی افزایش دامنه و تعداد افراد و فعالیت‌هایی می‌پردازد که طی دو سال گذشته تحت پیگرد قانونی قرار گرفته‌اند.

سارا لی وتیسون، مدیربخش خاورمیانه دیده بان حقوق بشر دراین زمینه گفت: "قوانین متعددی در ایران به حکومت پوشش لازم برای سرکوب هر نوع فعالیت مسالمت‌آمیزی که از نگاه آنها منتقد سیاست‌های‌شان است را می‌دهد."

وی افزود: "مسئولین می‌توانند حقوق اولیه مردم را پایمال کنند و همچنان ادعا نمایند که اقدامات‌شان قانونی است."

گزارش "شما هر کسی را به هر دلیلی می‌توانید بازداشت کنید" مبتنی بر اطلاعاتی است که از بازداشت شدگان و شاهدان عینی و نیز تحلیل دقیق قوانین امنیتی ایران بدست آمده است. بر اساس این گزارش حکومت ایران از نگرانی‌های امنیتی بعنوان بهانه‌ای برای بازداشت و محروم کردن فعالان مختلف جامعه مدنی از حق دادرسی مدنی بهره برداری می‌کند. این افراد عبارتند از طرفداران حقوق زنان که خواستار تغییر قوانین تبعیض‌آمیز جنسیتی ایران هستند، دانشجویانی که برای اصلاحات سیاسی و اجتماعی تلاش می‌کنند، کارگرانی که خواستار دستمزد و مزایای بهتر هستند و نیز روزنامه‌نگاران و پژوهشگرانی که برخی از آنها هیچ سابقه فعالیت سیاسی ندارند.

ادامه مطلب ...

بيلان آزادی مطبوعات در سال ٢٠٠٧

٨٦ روزنامه نگار کشته شده
٢٠ همکار مطبوعاتي کشته شده
٨٨٧ روزنامه نگار بازداشت شده
١٥١١ روزنامه نگار مورد تهاجم و تحديد قرار گرفته
٥٢٨ رسانه سانسور شده
٦٧ روزنامه نگار ربوده شده

اينترنت

٣٧ وبلاگ نويس بازداشت شده
٢١ وبلاگ نويس مورد تهاجم و تهديد قرار گرفته
٢٦٧٦ سايت اينترنت مسدود و تعطيل شده

ادامه مطلب...