رقص و نگاه‌های مختلف

«ماتس اِک» طراح رقص «کروگراف» معروف سوئدی می‌گويد:
رقص انديشيدن با تن است. آيا با تن انديشيدن امری ضروريست؟ شايد برای زنده ماندن نه، اما برای زيستن چرا! چيزهای ديگری مانند صلح بی‌شک مهم‌تر از رقص هستند. با اين وجود، باز هم به رقص نيازمنديم تا پيروزی چنين امر مهمی را جشن بگيريم. برای آن‌که بتوانيم اهريمن‌های جنگ را برای هميشه از سرزمين انسان‌ها بتارانيم، باز نياز به رقص داريم.
«گولدمن» آنارشيست معروف می‌گويد: انقلابی که رقص را مجاز نشناسد، ارزش اين را ندارد که من برايش بجنگم!
احمدی‌نژاد رئيس جمهور ايران می‌گويد: اگرچه اعتقاد مذهبی‌ام رقص را برنمی‌تابد ولی، من به‌دليل رسيدن به نشاط عرفانی، نه تنها هفتاد و دو ميليون نفر جمعيت ايران را، بل‌که کل جهان را به رقص واداشته‌ام!