سوگ‌نامه

«صلاحيت من و تو!»، شايد يکی از زيباترين و در عين حال رندانه‌ترين سوگ‌نامه‌ای است که در چند سال اخير نوشته شده است.
نوشته زيباست از اين منظر که با اتکا به روانشناسی عمومی و بهره‌گيری از يک‌سری واژه‌های متداول در جامعه، محروميت‌های سی ساله مردم را خلاصه می‌کند به اوضاع روز و مهم‌تر، به مقوله رد صلاحيت اصلاح‌طلبان. رندانه است به اين دليل که مشکلات کنونی را، نه به دليل ماهيت نظام دينی‌ـ‌سياسی، بل بخاطر حضور امثال جنتی‌ها و مصباح‌ها در قدرت می‌داند.سوگ‌نامه اخير نيز نوعی ابله فريبی است و دست‌کمی از نامه حداد عادل به رهبری ندارد. نمی‌دانم چرا با خواندن اين سوگ‌نامه به ياد حرف‌های شيخ روضه‌خوان آقای کروبی در مجلس ششم افتادم: «آقای شيرزاد! نذار دهان ما باز بشه و هرچه می‌دانيم بريزيم بيرون!».