بازی‌ها

دفتر تحکيم وحدت، در بيانيه تحليلی و مفصل خود می‌نويسد: «حاکميت در رفتاری متفاوت با شيوه‌های کلاسيک و گذشته، توانست در سناريويی پيچيده و چند مرحله‌ای فرد دل‌خواه خود را بر کرسي رياست جمهوری به‌نشاند و غافل ازآن‌که بازی اصلي تازه شروع شده است».
در حکومت اسلامی، فقط در صورتی می‌توان در مورد خط‌مشی‌های احتمالی مسئولين کشور پيشگويی کرد يا به تدوين کنندگان و برنامه‌ريزان سياست توصيه‌های معقول نمود، که ابتدا به اين حقيقت واقف باشيم که آنان عملن کدام اهداف را در سياست‌گذاری خود دنبال می‌کنند. وقتی بازی‌های جناح‌های مختلف سياسی در ايران متضمن منافع متضادند و هر جناح به شرط باخت جناح مقابل می‌تواند برنده واقعی شود؛ شروع بازی اصلی مورد نظر دفتر تحکيم وحدت، معنايی جز شعله‌ور شدن جنگ خانگی را نمی‌رساند. شايد شعر زيبای بازی‌های مهرداد فلاح، بيان حال روز ما و گوياتر از هر نقدی باشد:
۱
بازی با هر دست بدهی بگيری باز با همان
هميشه هم که حال نمی‌دهد
گاهی اگر بدهی هی بدهی بدهی بدهی هی... کيفش بيشتر نيست؟
۲
بازی آهسته برو بيا که گربه شاخت نزند
بازی با چشم‌ها که باز هم نديدن
با گوش‌ها که بسته شنيدن
۳
بازی لو دادن هم‌بازی ( گنجشکک اشی مشی) به جناب آشپزباشی هم
به جای خودش
البته که زيباست.