فيلترينگ

برای شکستن سنت، الزامی وجود ندارد تا حتمن معجزه‌ای رُخ دهد. زندگی هميشه و پيش از اين‌که شرايط روز را به‌نماياند، ابتداء معنا را برمی‌تاباند. معنايی که امروز سپهر ملی، بومی و خصوصی نمی‌شناسد که تنها تعدادی خطابه‌گو باشند و مآبقی، برده‌وار، دنباله‌رو و مطيع!
زمانه را، از طريق نوع ارتباطی که می‌توان برقرار کرد، بايد شناخت. ايميل، چت و وبلاگ‌نويسی، به‌نوعی حرکت‌های اوليه‌ی يک زير و رو شدن، يک جابه‌جايی اجتماعی و به‌نحوی سمت‌گيری مقدماتی برای ورود به فضای فرهنگ نوشتاری جهان‌ـ‌شهروندی است. ما چه بخواهيم و چه نخواهيم، بنا به ضرورت و نياز جامعه‌مان مجبوريم در اين عرصه وارد شويم. از اين منظر، ممانعت دولت کنونی از طريق فيلترينگ و طرح ساماندهی، معنايی جز دامن زدن به تناقضات ناهم‌زمانی فرهنگ و سطح رشد جامعه، و معنايی جز تعميق شکاف و ايجاد فاصله ميان نيروهای مختلف اجتماعی را تداعی نخواهد کرد.