سپاس!

بدون مقدمه بنویسم: چقدر از اين اقدام فرخنده آقايی خوشم اومد! اولين کسی هست تو همه‌ی اين سال‌های جوايز ادبی که از جايزه‌اش گذشته و داده به ديگری. آن‌هم به کی؟ به يک ژورناليست!
فرخنده، برخلاف بسياری از آدم‌های دماغ بالا که انگاری عارشان می‌آيد نگاهی به قشر خبرنگار بی‌اندازند، خبرنگاری که بی‌هيچ چشم‌داشتی آثار آن‌ها را در جامعه معرفی می‌کند، انگ‌ها و تهمت‌های بعضی‌ها را به‌جان عزيزش می‌خرد وقتی اين‌جا و آن‌جا شايعه می‌کنند که نقد مغرضانه آنان موجب فروش بد بعضی کتاب‌ها گردید؛ برای اولين‌بار و چه زيبا می‌گويد: "به نشانه سپاس از مطبوعات،‌ جایزه نقدی را به این دوست خبرنگار تقدیم می‌کنم. شاید این عمل، سپاسی هرچند اندک از جامعه مطبوعاتی باشد که بی هیچ منتی، مددرسان اهل قلم بوده اند."
اما مهم‌تر، اشاره به واقعيت‌های تلخی است که در پاسخ سپاس‌گونه و دردمندانه علی‌رضا روشن آمده است. با هم بخوانيم!