میگويند زندگی هرگز بر محور دلها، خواستها و تمايلات آدمها نمیگردد. اما احتمال عکس چنين تعريفی را بعيد نمیدانم. گاهی همان چيزی را که هميشه بد داشتی و ازش فرار میکردی، ممکن است روزی گريبانگير شوند. و حالا حکايت بینظمی کار من و وبلاگم شد. توضيحات اضافی را غيرضروری میبيننم ولی، اميدوارم اين تلاش دوباره، ادامه داشته باشد.
دو خط متوازی
من و تو،
چون دو مسیر متوازی
دیریست یار و همره شده ایم،
به امیدی که پس از کم شدن فاصله ها،
عاقبت هر دو به یک جاده خواهیم رسید.
کاش میدانستی،
که دو خط متوازی هرگز،
میل دیدار تلاقی نکنند.
از سرودههای جوانی ابوسعيد
۱۳۸۴/۰۷/۳۰
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر