حديث عشق

دو روزی‌ست که صفحه اصلی مزين به «حديث عشق» سعدی است. اما از آن‌جايی‌که:

چو عشق آمد از عقل ديگر مگوی
که در دست چوگان اسيرست گوی

بی‌مناسبت نمی‌بينم که متن و حاشيه را همآهنگ با آواز زمانه و سوز دل‌های عاشقانه سازم. اگر متن با «حديث عشق» سعدی آذين شد در حاشيه اما اين حديث، چه خوش‌منظر در بيان شعری بانوی غزل‌سرای معاصر، خانم سيمين بهبهانی جاری است:

میان هر رگم از عشق، جوی می جاری است
چنین که مست تو هستم،چه جای هشیاری است؟
چون برق جستن و خندان به مرگ پیوستن
جنون عشق چه زیباست، گر چه بیماری است.
ز شور عشق ، شب و روز ، پلک سنگینم
به حالتی است که فارغ زخواب و بیداری است.