تضعیف تفکيک قوا؟

🔸 از غروب فردای روزی که رسانه‌های ايران نخستين قانون اساسی جمهوری اسلامی را در آخرين روزهای ماه آبان ۱۳۵۸ منتشر کرده بودند؛ به مدت يک هفته تا پيش از رفراندوم، در جلوی بانک ملی شهر بحث خیابانی انتقاد از قانون اساسی اسلامی به‌عنوان اصلی‌ترين خطری که آینده جامعه ایران را تهديد می‌کند، راه انداخته بودم. 

🔸 يکی از چاشنی‌های آن بحث که هر روز در خطاب به مردمی که دورم حلقه زده بودند می‌گفتم، موضوع زير بود:

شما بخاطر دفاع از استقلال و آزادی عمل قوای سه گانه، عليه دخالت‌های بی‌جا شاه در کارهای دولت يا در تصميم‌گيری‌های مجلس شورای ملی و يا قوه قضاييه، انقلاب راه انداخته‌اید. اما اين قانون تازه برخلاف تمايل شما و شعارهای شما به ولی فقيه اختيار تام و تمام می‌دهد چه در انتخاب رؤسای قوای سه‌گانه، و چه در بارۀ ريزترين مسائل تصميم‌گيری. 

🔸 همه کسانی که قصد دارند در رفراندوم قانون اساسی شرکت کنند، پيش از شرکت لطفن به اين پرسش ساده پاسخ دهند: اگر دخالت شاه يا امام در فرايند تصميم‌گيری‌های قوای سه‌گانه کار بسيار عادی و پيش پا افتاده‌ای بود و يا هست؛ پس چرا به خيابان‌ها آمديد و خون ريختيد و انقلاب راه انداختيد؟ و يا برعکس، اگر هنوز هم معتقديد که به خواست‌ها و شعارهای انقلابی‌تان پای‌بنديد؛ پس چرا بجای اعتراض به اين قانون سراپا ارتجاعی، می‌خواهيد در رفراندوم شرکت کنيد؟ کسی شما را با زور و چماق به پای صندوق‌های رأی نمی‌بَرد! شما مختاريد که يکی از دو راه را انتخاب کنید. من هم وظيفه دارم يادآوری کنم که شرکت شما در رفراندوم قانون اساسی، صد‌-‌در‌-‌صد متناقض است با آن هدفی که برايش انقلاب کرديد!

🔸 حالا بعد از چهل سال از آن تاريخ، رئيس جمهور ايران يک نمايش مضحکه‌ی فريادکشان راه انداخت که: "به داد تفکيک قوا برسیم".  

🔸 دليل اين هياهوی رندانه محتوای ماده ۲۳۵ اصلاح آیین‌نامه داخلی است که بر اساس آن، دولت موظف است مردادماه هر سال گزارش عمل‌کرد خود را در طول سال به مجلس ارائه دهد. آيا مجلس حق ندارد نظارتی بر عمل‌کرد دولتی که وام‌های ميلياردی به آقازاده‌ها هديه می‌دهد؟ به چنين عملی می‌گويند تضعيف تفکيک قوا؟