ماجرای برنج از آن سناریوهایی است که در اقتصاد ایران هیچ‌گاه فراموش
نمی‌شود؛ البته حتما شما هم از اتفاقاتی که برای برنج ایرانی رخ داده است
خبر‌دار شده‌اید و می‌دانید که در چند سال گذشته، دست واردات آن‌قدر جلو
آمد که حتی در گیلان، سرزمین برنج، نیز متقاضیان این محصول برنج خارجی مصرف
می‌کردند.
این شاید طنز تلخ اقتصاد ایرانی باشد که البته برای بسیاری از
کالاهای وطنی نیز رخ داده است. اما با وجود این، ماجرای واردات برنج متوقف
نشد و تنها در یک سال گذشته به مدد سیاست‌های دولتی بیش از 1/3 میلیون تن
برنج وارد بازار ایران شد. اگر بخواهیم بدبین نباشیم و به این ماجرا با
عنوان ورشکستگی برنج‌کار ایرانی نگاه نکنیم می‌توان گفت که گویی به دلیل
افزایش درآمدهای نفتی و خوش‌نشینی واردات، خاطره برنج ایرانی را باید
فراموش کرد.
با همه این‌ها، اما مسئولان دولتی از خودکفایی در تولید برنج
سخن می‌گویند بدون پاسخ به این پرسش که وقتی سیاست‌های یک دولت تکیه بر
واردات است چگونه می‌توان به خودکفایی اندیشید. در همین باره جمیل
علیزاده‌شایق درباره تخصیص اعتبار 60میلیاردی از سوی معاون اول
رییس‌جمهوری به خودکفایی برنج می‌گوید: بیشتر ما تصور می‌کنیم که پول حلال
مشکلات است در صورتی‌که برای رسیدن به یک هدف مشخص که ممکن است خودکفایی در
تولید برنج باشد به برنامه‌ریزی نیاز داریم. دبیر انجمن برنج ادامه داد:
در زمینه تولید برنج به برنامه‌ریزی اصلاح روش‌های کشت، استفاده از بذرهای
پرمحصول و با کیفیت بهتر، به کارگیری روش‌های مناسب ترویجی نیاز داریم نه
پول، پول تسهیل‌کننده عاملی لازم است اما کافی نیست. وی با اشاره به طرح
خودکفایی در سایر محصولات توضیح داد: در برنامه‌های خودکفایی که تاکنون در
کشور اجرا شده است اگر از وزارت جهاد کشاورزی آمار بگیریم آمارها نشانگر
کمی پیشرفت در یک سال و سال دیگر این پیشرفت کمتر است و متوسط تولید در 10
سال ثابت مانده است. علیزاده‌شایق گفت: تاکنون طرح‌های زیادی در زمینه
خودکفایی نوشته شده و مطالعات زیادی انجام شده است البته اجرای این طرح‌ها
بودجه می‌خواهد. بودجه باید متناسب با نیاز در اختیار مجریان قرار بگیرد و
اگر این‌گونه نباشد این اتفاق هر سال تکرار می‌شود. دبیر انجمن برنج با
تاکید بر این‌که لزومی برای خودکفایی در زمینه تولید برنج نیست، بیان کرد:
نیازی نیست که در تولید برنج ما به خودکفایی برسیم. مگر تمام کشورهای
پیشرفته دنیا در تولید تمامی اقلام مورد‌نیاز به خودکفایی رسیده‌اند؟ در
سال 600هزار تن کسری برنج داریم که می‌توانیم با برنامه‌های ترویجی از
ضایعات پیشگیری کنیم و آن را به حداقل برسانیم.
علیزاده‌شایق با بیان این‌که برنج بیشترین ضایعات را دارد افزود: ضایعات برنج از زمان کاشت تا کارخانه‌های شالیکوبی و درنهایت در خانه‌ها باید پیگیری شود زیرا بیشترین دور‌ریزی برنج در خانه‌ها انجام می‌شود. وی با اشاره به این‌که ایران از جمله کشورهای کم‌آب دنیاست، افزود: میزان مصرف آب در ایران بسیار زیاد است. با توجه به شرایط اقلیمی چرا برای تولید محصولات دیگری که آب زیادی نمی‌خواهد مثل زعفران و انار فکری نمی‌شود. علیزاده‌شایق با بیان این‌که اکنون نیازی به سناریوهای گران‌قیمت نداریم، اظهار کرد: کسری برنج را می‌توان با پیشگیری از ضایعات و اندکی واردات تامین کنیم بر همین اساس ما به برنامه‌ریزی نیازمند هستیم نه اعتبار.
علیزاده‌شایق با بیان این‌که برنج بیشترین ضایعات را دارد افزود: ضایعات برنج از زمان کاشت تا کارخانه‌های شالیکوبی و درنهایت در خانه‌ها باید پیگیری شود زیرا بیشترین دور‌ریزی برنج در خانه‌ها انجام می‌شود. وی با اشاره به این‌که ایران از جمله کشورهای کم‌آب دنیاست، افزود: میزان مصرف آب در ایران بسیار زیاد است. با توجه به شرایط اقلیمی چرا برای تولید محصولات دیگری که آب زیادی نمی‌خواهد مثل زعفران و انار فکری نمی‌شود. علیزاده‌شایق با بیان این‌که اکنون نیازی به سناریوهای گران‌قیمت نداریم، اظهار کرد: کسری برنج را می‌توان با پیشگیری از ضایعات و اندکی واردات تامین کنیم بر همین اساس ما به برنامه‌ریزی نیازمند هستیم نه اعتبار.
پانوشت: متن از روزنامه بهار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر