سايت فارسی بیبیسی زير عنوان کريسمس در ايران، نظر ايرانيان را در باره تلفيق فرهنگها پرسوجو نمود؛ آنچه را که در اين ستون میخوانيد، تنها دو نمونه از نظرها و ارزيابیهای مختلف ايرانيان است:
عيد کريسمس مثل عيد نوروز، مثل هنوکامثل سالنو چينیها و مثل هر جشن شادیآور و زيبای ديگر برای همه مردم دنيا با هر فکر و مذهب و ايدهای جالب هست . اميدوارم روزی در کره زمين در تمام کشورها اين عيدهای زيبا را جشن بگيرند و به اين ترتيب هر ملتی احترام خودش را به مليتها و فرهنگهای ديگر نشان بدهند. و فکر می کنم حس زيباپسندی ما ايرانیها باعث شده اين عناصر سمبوليک و زيبا رو اقتباس کنيم که همين نشان دهنده تعادل و تعامل فرهنگی مثبت ما ايرانیها با فرهنگهای ديگر است که کاملا در تضاد با تصوير منفی ما ايرانیها در جو عمومی دنياست. اما متعادل بودن ما ايرانیها در ميان کشورهای خاورميانه امری بديهی است و پذيرفتن عناصر مثبت از فرهنگ غرب مثل روز ولنتاين يا کريسمس جای تعجب ندارد و در پايان اين عيد زيبا و اين جشن آغاز فصل زمستان را به همه مردم کره زمين تبريک می گويم! هانيه – تهران
به نظر من وضع موجود مصداق بارز ضرب المثل: آنچه خود داشت ز بيگانه تمنا می کرد، هستش. در حالیکه ايرانيان دارای زيباترين عيد دنيا هستند و هنگام نو شدن طبيعت سال جديد رو جشن میگيرند و از همه مهمتر به ديدن همديگه میروند، متاسفانه بعضی از جوانان ايرانی فقط شيفته زرق و برق کريسمس اروپايی هستند و عيدی که شبکههای تلويزيونی و فروشندگان لوازم الکترونيکی بر گزار ميکنند. عيدی رو جشن ميگيرند که حتی شرايط آب و هوايی اون هم وجود نداره. باز جای شکرش باقی هستش که هنوز حاجی فيروز لباسش رو با لباس بابانوئل عوض نکرده. رضا - تهران
۱۳۸۴/۱۰/۰۶
۱۳۸۴/۰۹/۲۸
آغاز يک پايان
مجله تايم آقای بونو ستاره ايرلندی موسيقی راک را، به پاس تلاشهای بشردوستانه و کمک به کاهش فقر و بهبود بهداشت در جهان؛ به عنوان يکی از شخصيتهای برتر سال ۲۰۰۵، برگزيده است. بونو ۴۴ ساله، پيش از اين برای جوايز اسکار، گرمی، گلدنگلوب و صلح نوبل نامزد شده بود. او نه تنها يکی از حاميان سرسخت لغو بدهیهای کشورهای جهان سوم در ساليان اخير بود، بلکه يکی از تلاشگران صلح جهانی و مخالف توليد و گسترش سلاحهای اتمی است. گروه وی در سال ۲۰۰۴، با همين ايده، يک آلبوم زيبا زير عنوان «چگونه بمب اتمی را برچينيم» روانه بازار کرد.
وقتی ترانهها، موسيقی و کنسرتها، جانشين شعارهای «مرگ بر…» میشوند؛ وقتی بهجای آتش نفرتی که از سوزاندن پرچمهای کشورهای مختلف بل میگرفتند و چشم و دل را همزمان دودی و سياه میکردند و اکنون، گروهی از هنرمندان پروژکتورها و نورافکنها را بردلها میتاباناند تا روشنتر و واضحتر از گذشته، جادههای زندگی را در برابر چشمان متحير جهانيان منوّر سازند؛ وقتی ستارگان زيبا و محبوب دلها، بهجای احزاب و شخصيتهای سياسی پا به عرصه عمومی میگذارند و موزون و دلنشين و روحانگيز، دارا و ندار را باهم و در يک زمان آواز میدهند؛ مشخص است که زندگی در حال تغييراتی تازهاند و راه و روش مطلوب خود را میطلبدند و اين يعنی:آغاز يک پايان
۱۳۸۴/۰۹/۲۶
آمريکا، آمريکا!
زنی در مقابل پوستر تشويق به خواندن:
يازده ميليون نفر از جمعيت آمريکا قادر به خواندن يا نوشتن زبان انگليسی نيستند و ۳۰ ميليون نفر تنها يک مقدار بيشتر، آن هم در حد امضا کردن مدارک سواد دارند. منبع: BBC
اگر تعداد کمسوادان را هم به آمار فوق اضافه کنيم، رقم بدست آمده خيلی بيشتر از کل جمعيت ايران خواهند بود. حقيقت تلخی که نه منطبق برشرايطهای زمانه است و نه، با شأن کشوری که او را يکی از نمونهها و الگوی دموکراسی در جهان میدانند، سازگار. با وجود براين، پرسش مهم و کليدی اينجا است پس جامعه را چه کسانی میگردانند؟ در آمريکا، نخبگان فکری و سياسی چرخه زندگی و سياست را میگردانند. اما در ايران...؟!
۱۳۸۴/۰۹/۲۴
سنت
دومين اصل و منبعی که اصوليون برای استنباط احکام بدان تکيه میورزند، سنت است. در اين باره اوّلن توجه داشته باشيم که مفهوم سنت از نيمه دوم هجری به بعد تبلور يافت و تا قبل از اين دوره، مفهوم سنت همان عرف و عادت ساری و جاری در مدينه يا گروه اندکشمار مسلمانان صدر اول بود. ولی سنت به معنای سنت منسوب به پيامبر مفهومی است که بعدها تبلور يافت و همان زمان، مخالفان و معارضانی نيز داشت.
چگونه يک نفر شنونده جايز میشمارد مُخبری را صادق بداند، حال آنکه نه اضطراری موجب پذيرش آن خبر میباشد و نه علمی برصدق وی در خفا دارد. چگونه از کذب صادق و خيانت امين ايمن هستيم، حال آنکه میبينی فقيه در [بيان و نقل] حديث دروغ میگويد و سند جعل میکند و مدعی ديدار کسانی میشود که هرگز آنها را نديده است و يا اخبار غريبی را مدعی میشود که هرگز نشنيده است. حتا تا جايی که پايش به لبگور رسيده و مشرف به موت میباشد، از اين همه اصرار بر دروغبندی و دروغگويی که بدان وسيله عمری جاه و مقام يافته و به رياستی رسيده و مال مردم را خورده، عقب نشينی نمیکند.
عبدالمجيدشرفی / عصریسازی انديشه دينی / صص 70 ـ 68 / مترجم محمد امجد
چگونه يک نفر شنونده جايز میشمارد مُخبری را صادق بداند، حال آنکه نه اضطراری موجب پذيرش آن خبر میباشد و نه علمی برصدق وی در خفا دارد. چگونه از کذب صادق و خيانت امين ايمن هستيم، حال آنکه میبينی فقيه در [بيان و نقل] حديث دروغ میگويد و سند جعل میکند و مدعی ديدار کسانی میشود که هرگز آنها را نديده است و يا اخبار غريبی را مدعی میشود که هرگز نشنيده است. حتا تا جايی که پايش به لبگور رسيده و مشرف به موت میباشد، از اين همه اصرار بر دروغبندی و دروغگويی که بدان وسيله عمری جاه و مقام يافته و به رياستی رسيده و مال مردم را خورده، عقب نشينی نمیکند.
عبدالمجيدشرفی / عصریسازی انديشه دينی / صص 70 ـ 68 / مترجم محمد امجد
۱۳۸۴/۰۹/۲۲
آلودگی هوا
طی روزهای گذشته مساله آلودگی هوای پایتخت ایران واقعن غير قابل تحمل گرديد و شاخص آلاينده مونوکسيد کربن در برخی مناطق تهران، از مرز خطرناک نيز گذشته است. آمار مراجعهکنندگان به بيمارستان بيش از دههزار نفر گزارش شده و تا ظهر يکشنبه، مسئول يکی از بيمارستانهای تهران، مرگ یکصدوپنجاه انسانی را که تحت تأثير آلودگی هوا جان باختهاند، تأييد کرد.
همه دم از راه حل و چارهانديشی میزنند و بظاهر خواهان برون رفت از اين بحران هستتند. اما، هم مقامات کشوری با اين پديده خطرناک غيرمسئولانه برخورد میکنند؛ هم برنامهريزان دولتی طرحهای مصلحتانديشانه و عوامفريبانه ارائه میدهند و هم مردم، خود را به کوچه علیچپ میزنند.
درست است که 15 هزار اتومبيل غيراستاندارد و از رده خارج شده، در آلايندگی هوای تهران مؤثرند؛ ولی مبارزه با آلودگی نيازمند مديريت و طرحهای همه جانبه و کارشناسانه است که بخواهد و يا بتواند، مشکل اتومبيلهای از رده خارج شده را با ساير مسائلی چون بنزين، تأمين وسايط اياب و ذهاب شهری، گسترش مترو و قطع سوبسيت و غيره مرتبط سازد. وقتی کانونهای مختلف قدرت، وجب به وجب کوههای کشور را برای خانه سازی بمعرض فروش گذاشتهاند؛ وقتی برای نابودی جنگلهای شمال و قاچاق چوب، تعدادی از سران نظامی سپاهپاسداران دست به جنایت میزنند؛ وقتی باندی ازسپاه گوشتهای آلوده را در ميان مردم توزيع می کنند و يا باند قدرتمندی بنزين مفت و ارزان را به کشورهای همسايه قاچاق میکند؛ آيا فکر میکنيد کسی دلش برای کودکان بیدفاع ايرانی میسوزد؟
همه دم از راه حل و چارهانديشی میزنند و بظاهر خواهان برون رفت از اين بحران هستتند. اما، هم مقامات کشوری با اين پديده خطرناک غيرمسئولانه برخورد میکنند؛ هم برنامهريزان دولتی طرحهای مصلحتانديشانه و عوامفريبانه ارائه میدهند و هم مردم، خود را به کوچه علیچپ میزنند.
درست است که 15 هزار اتومبيل غيراستاندارد و از رده خارج شده، در آلايندگی هوای تهران مؤثرند؛ ولی مبارزه با آلودگی نيازمند مديريت و طرحهای همه جانبه و کارشناسانه است که بخواهد و يا بتواند، مشکل اتومبيلهای از رده خارج شده را با ساير مسائلی چون بنزين، تأمين وسايط اياب و ذهاب شهری، گسترش مترو و قطع سوبسيت و غيره مرتبط سازد. وقتی کانونهای مختلف قدرت، وجب به وجب کوههای کشور را برای خانه سازی بمعرض فروش گذاشتهاند؛ وقتی برای نابودی جنگلهای شمال و قاچاق چوب، تعدادی از سران نظامی سپاهپاسداران دست به جنایت میزنند؛ وقتی باندی ازسپاه گوشتهای آلوده را در ميان مردم توزيع می کنند و يا باند قدرتمندی بنزين مفت و ارزان را به کشورهای همسايه قاچاق میکند؛ آيا فکر میکنيد کسی دلش برای کودکان بیدفاع ايرانی میسوزد؟
۱۳۸۴/۰۹/۱۷
عليه رشوه
فردا (9 دسامبر) روز جهانی مبارزه با رشوهخواری و فساد اداری است.
پرداختن مبلغی ناچيز يا کلان، برای افرادی که بنيه مالی دارند و میخواهند از اينطريق در انجام و تحقق نيازها و تقاضای خويش شتابی داده باشند؛ ظاهرن امریست بیخطر و زيانی را متوجه مردم و جامعه نمیسازد. حتا بعضیها آن را وسيلهای مطلوب و بهترين تاکتيک در رقابتهای اقتصادیـتجاری و اداری عليه رقبای خود میدانند. اما هر دو گروه رشوهده و رشوهخوار، در برابر پرسشی که چرا اين مبادله پنهان است و دور از چشمان اين و آن انجام میگيرد؟ هنوز و تا به امروز، سکوت کردهاند.
بنا به تخمين بانک جهانی، هر ساله بيش از يکهزار ميليارد دلار رشوه در سراسر جهان پرداخت می شود. اگر بر روی اين مبلغ، رشوههای خُرد و دلهرشوهها را نيز بیافزايم، آنوقت رقم بدست آمده، مبلغی است که جهان را به وحشت خواهد انداخت. برهمين اساس بود که سازمان مللمتحد در سال گذشته، بيش از پنجاههزارنفر را در 64 کشور مختلف مورد پرسش قرار دهد و میخواست از اينطريق سنجش بينالمللی فساد اداری را برای مردم جهان توصيف کند.
حضور تکتک ما در اين مبارزه، هم مانع گسترش فرهنگ رشوهخواری خواهد شد و هم نور اميد به زندگی را، دگربار در دلهای مردم محروم جهان زنده خواهد ساخت. در مبارزه عليه گسترش فرهنگ رشوهخواری و فساد اداری، بیتفاوت نباشيم.
پرداختن مبلغی ناچيز يا کلان، برای افرادی که بنيه مالی دارند و میخواهند از اينطريق در انجام و تحقق نيازها و تقاضای خويش شتابی داده باشند؛ ظاهرن امریست بیخطر و زيانی را متوجه مردم و جامعه نمیسازد. حتا بعضیها آن را وسيلهای مطلوب و بهترين تاکتيک در رقابتهای اقتصادیـتجاری و اداری عليه رقبای خود میدانند. اما هر دو گروه رشوهده و رشوهخوار، در برابر پرسشی که چرا اين مبادله پنهان است و دور از چشمان اين و آن انجام میگيرد؟ هنوز و تا به امروز، سکوت کردهاند.
بنا به تخمين بانک جهانی، هر ساله بيش از يکهزار ميليارد دلار رشوه در سراسر جهان پرداخت می شود. اگر بر روی اين مبلغ، رشوههای خُرد و دلهرشوهها را نيز بیافزايم، آنوقت رقم بدست آمده، مبلغی است که جهان را به وحشت خواهد انداخت. برهمين اساس بود که سازمان مللمتحد در سال گذشته، بيش از پنجاههزارنفر را در 64 کشور مختلف مورد پرسش قرار دهد و میخواست از اينطريق سنجش بينالمللی فساد اداری را برای مردم جهان توصيف کند.
حضور تکتک ما در اين مبارزه، هم مانع گسترش فرهنگ رشوهخواری خواهد شد و هم نور اميد به زندگی را، دگربار در دلهای مردم محروم جهان زنده خواهد ساخت. در مبارزه عليه گسترش فرهنگ رشوهخواری و فساد اداری، بیتفاوت نباشيم.
۱۳۸۴/۰۹/۱۰
بازار سال نو و نبض مردم
در کشور آلمان تقريبن يک ماه آخر سال را ـاز 24 نوامبر تا ظهر 24 دسامبرـ بعنوان ماه خريد هدايای سال نو نامگذاری کردهاند. مطابق يک سنت کهن اما بسيار زيبا و دلنشين، در شامگاه 24 دسامبر، يکهفته مانده به سال جديد، هرعضو خانواده، از کوچکترين عضو گرفته تا پيرترينشان، موظف به دادن هديه سالنو، به ديگر اعضای خانواده است. برهمين اساس و برای خريد هدايا در اين روزها، شهر مملو از ازدحام است. بازارچههای مخصوص و يکماههای را از انواع خوراکی و نوشيدنی، در دل شهرها و در مرکز خريد برپا میسازند تا مردم، بیهيچ دغدغهای ـيعنی همهی آن چيزهايیکه محرک بازگشت به خانهاندـ به کار خريد مشغول گردند.
آنچهکه در اين يک ماه قابل بحث و بررسی است، ارتباط ميان خريد، روحيات عمومی و مقوله امنيت است. در اولين هفته گذشته، آمار فروش فروشگاههای بزرگ کشور نشان میدهند که در مقايسه با سال گذشته يا دو سال پيش، مردم احساس امنيت بيشتری میکنند و با آسودگی و دست و دلبازی بيشتر، در استقبال از سال جديد، هزينه میگذارند. تعامل منطقی دو حزب بزرگ کشور، بعد از دو ماه چانهزنی و نگرانیای که پيش از اين برجامعه سايه انداخته بود؛ اکنون با تشکيل يک دولت ائتلافی، نور اميدی را در دلهای مردم شعلهور ساخت، که در ارگانهای مديريت و رهبری، کم نيستند انسانهايی که دلشان برای مردم و آينده کشور میتپد. اميدی که بهسهم خود، پشتوانهایست برای دولت و امنيتشان را تضمين میکند. و شايد هم درسی است برای ما ايرانيان.
آنچهکه در اين يک ماه قابل بحث و بررسی است، ارتباط ميان خريد، روحيات عمومی و مقوله امنيت است. در اولين هفته گذشته، آمار فروش فروشگاههای بزرگ کشور نشان میدهند که در مقايسه با سال گذشته يا دو سال پيش، مردم احساس امنيت بيشتری میکنند و با آسودگی و دست و دلبازی بيشتر، در استقبال از سال جديد، هزينه میگذارند. تعامل منطقی دو حزب بزرگ کشور، بعد از دو ماه چانهزنی و نگرانیای که پيش از اين برجامعه سايه انداخته بود؛ اکنون با تشکيل يک دولت ائتلافی، نور اميدی را در دلهای مردم شعلهور ساخت، که در ارگانهای مديريت و رهبری، کم نيستند انسانهايی که دلشان برای مردم و آينده کشور میتپد. اميدی که بهسهم خود، پشتوانهایست برای دولت و امنيتشان را تضمين میکند. و شايد هم درسی است برای ما ايرانيان.
اشتراک در:
پستها (Atom)